...Μία πολύ σοβαρή πολιτική άνάλυση

  Κάποτε σέ μία μακρυνή χῶρα στίς ἀρχές τοῦ αίῶνα φτάνουν δύο μετανάστες, άγράμματοι, φτωχοί καί ἀδαεῖς περί τοῦ νέου κόσμου, ένῶ περιμένουν τόν ἔλεγχο ὅ ἕνας άνακαλύπτει ἕναν αύτόματο πωλητή άναψυκτικῶν. Πλησιάζει καί τό περιεργάζεται γιά ὤρα. Κάποια στιγμή βλέπει ἕναν κάτοικο τῆς χῶρας  ὅ όποῖος ἔρχεται ρίχνει ἕνα κέρμα στήν σχισμή καί ὧ τοῦ θαύματος τό μηχάνημα  βγάζει μιά λεμονάδα. Ὅ άδαῇς μετανάστης έκστασιάζεται. "...Τί μηχανήματα εἴναι αύτά άδελφέ μου, γιά κοίτα πόσο μπροστά εἴναι οἵ ἄνθρωποι..." σκέφτεται. 

  Ψάχνει τίς τσέπες του καί βγάζει ἕνα κέρμα, χωρίς νά τό πολυσκεφτῇ, τό ρίχνει στήν σχισμή καί πατάει ἕνα κουμπί, ἕνα μέ ὄμορφα χρώματα ποῦ τοῦ ἄρεσε άπό τήν άρχή. Τό μηχάνημα βγάζει μιά κόκα κόλα καί άρχίζει καί βγάζει καί τά ρέστα. Στόν ἤχο τῶν κερμάτων ὅ φτωχούλης τοῦ θεοῦ καταλαμβάνεται άπό μιά χαρά, μιάν άνείπωτη χαρά, ἄγρια, πρωτόγονη. Μή μπορῶντας νά συγκρατηθῇ άρχίζει νά ζητωκραυγάζῃ καί νά χοροπηδάῃ ἕνα γύρω. Ὅ ἔταιρος μετανάστης άκούει τίς ζητωκραυγές καί πάει κοντά " Τί ἔγινε βρέ φίλε? Γιατί κάνεις ἔτσι? ".  "Δέν βλέπεις? Κοίτα έδῶ..." λέει καί βγάζει νέο κέρμα καί τό ρίχνει στήν σχισμή τό μηχάνημα άμέσως βγάζει τό άναψυκτικό καί τά ρέστα. "Εἴδες? " ρωτάει θριαμβευτικά τόν φίλο του. Ξανάρίχνει νέο κέρμα καί άκολουθείται ἤ ἴδια διαδικασία "Εἴδες?" συνεχίζει μονότονα. Ὅ ἄλλος, παρά τό γεγονός ὄτι ξαφνιάστηκε, μένει ψύχραιμος καί τοῦ λέει "Έντάξει βρέ φίλε πᾶμε τώρα νά φύγουμε..." Καί ἥ άπάντηση τοῦ ἄλλου ἔρχεται άποστομωτική " Τί λές ρέ φίλε, μαλάκας εἴμαι, νά φύγω τώρα ποῦ κερδίζω???"...

  

............Κάποτε σέ μία μακρυνή ἤπειρο στίς άρχές τῆς δεκαετίας τοῦ όγδόντα φτάνει ἕνας λαός, άγράμματος, φτωχός καί άδαῆς περί τοῦ νέου κόσμου, ένῶ περιμένει τόν ἔλεγχο ὅ  ήγέτης του άνακαλύπτει ἕναν αύτόματο πωλητή. Πλησιάζει κάι τόν περιεργάζεται γιά ὤρα.

  Κάποια στιγμή βλέπει ἕναν κάτοικο ὅ όποῖος ἔρχεται καί χωρίς νά βάλει κέρμα λέει στό μηχάνημα   "Θέλω πέντε έκατομύρια χάντρες"  καί ὧ τοῦ θαύματος τό μηχάνημα βγάζει τίς χάντρες ποῦ ζήτησε ὅ κάτοικος. Ὅ άδαῆς ἡγέτης έκστασιάζεται. "...Τί μηχανήματα εἴναι αύτά άδελφέ μου, γιά κοίτα πόσο μπροστά εἴναι οἵ ἄνθρωποι..." Χωρίς νά τό σκεφτῇ καθόλου λέει στό μηχάνημα " Θέλω πενήντα έκατομύρια χάντρες". Τό μηχάνημα  έκτελεῖ τήν έντολή καί ὅ φτωχούλης ἡγέτης στήν θέα τῶν γυαλιστερῶν χαντρῶν καταλαμβάνεται άπό μιά χαρά, μιάν άνείπωτη χαρά, ἄγρια, πρωτόγονη. Μή μπορῶντας νά συγκρατηθῇ άρχίζει νά ζητωκραυγάζῃ καί νά χοροπηδάῃ ἕνα γύρω. Ὅ λαός άκούει τίς ζητωκραυγές καί πάει κοντά " Τί ἔγινε βρέ άρχηγέ? Γιατί κάνεις ἔτσι? ".  "Δέν βλέπετε? Κοίταξτε έδῶ..." λέει καί λέει στό μηχάνημα "Θέλω έκατό έκατομύρια χάντρες..." άμέσως τό μηχάνημα βγάζει τίς χάντρες. "Εἴδατε? " ρωτάει θριαμβευτικά τόν λαό του. Ξανάλέει "Θέλω διακόσια έκατομύρια" καί άκολουθείται ἤ ἴδια διαδικασία "Εἴδατε?" συνεχίζει μονότονα. Ὅ λαός ξαφνιάστηκε καί θαμπώθηκε. Καί ὅλοι μαζί ἄρχισαν νά δίνουν παραγγελίες στό μηχάνημα.       

  Κάποιοι οἵ οποῖοι, είρήσθω ἔν παρόδῳ άρκέστηκαν στήν άξιοπρέπεια τους, ψύχραιμα εἴπαν "Έντάξει βρέ παιδιά πᾶμε τώρα νά φύγουμε..." Καί ἥ άπάντηση τοῦ Ήγέτη καί τοῦ λαοῦ  ἔρχεται άποστομωτική " Τί λέτε ρέ Μαλάκες, τώρα θά φύγουμε?  τώρα ποῦ κερδίζουμε???"

  Όιαδήποτε όμοιότης μέ λαούς, πρόσωπα καί καταστάσεις όφείλεται μόνο καί μόνο στήν διεστραμμένη άντιληψη σου άναγνώστη μου...

...Ὄταν πέρδονται αἵ ἴκτιδαι

     Ἄς ρίψωμεν ὀλίγον τό ἐπίπεδον, ἀναγνώστη μου, διότι ὄλο αυτό τό παπαδήμειον ἄγος πού βιώνουμε, πόρω, ὐπολλείπεται τού βασικού μεγέθους τής αξιοπρεπούς βιωτῆς ἐνός ἀνθρώπου.

  Πορδή, λοιπόν, καλεῖται τὀ:

Δύσοσμον καί συνήθως ἠχηρόν ἐμφύσημα, ἔκ τῶν εντέρων, διά τού ἀπευθυσμένου...

  Τό ἐρμηνευτικόν λεξικόν, τής πλουσιωτάτης γλώσσας μας, μάς ὀρίζει μέ απόλυτον σαφήνεια τήν πηγήν τή πορδής. Φεῦ ὄμως ὄ παπποῦς Ἀριστοφάνης στίς Νεφέλες του καί ἠ πραγματικότης πού βιώνουμε ἐπανατοποθέτησαν αὐτήν τήν πηγήν, μέ κωμικόν ό μέν πρῶτος δραματικόν δέ ἤ δευτέρα τρόπον, εἴς τό στόμα! Ναί εἴς τό στόμα! Καλά διάβασες! 

  Διότι πῶς ἀλλοιῶς δύναται, σκεπτόμενος ἄνθρωπος, νά ἐκλάβῃ τόν λόγον τῶν πολιτικῶν μας ώς πλήρην νοήματων καί ούχί ώς πορδήν πλήρην, ἀναισθητικών, ἀερίων καί δυσώδη; 

  Πῶς νά ἐξηγήσῃ, επί παραδείγματι, τόν ἐμμετικό καί ἀσθμαίνοντα λόγο αὐτού τού σεσηπότως ἀσκού, τού πλήρους κοπράνων, τού παγκάλου τού μικροῦ; 

  Ὄ θρασύτατος καί ἀνεπάγγελτος, ἔκ φύσεως καί ἀπόψεως, αὐτός ἀσκός σέ τηλεοπτική του συνέντευξιν ἀπεκάλεσε τούς ἀνθρώπους οἴ ὀποίοι ἀγωνίσθησαν, διά τήν ἀξιοπρέπειαν τήν δικήν των καί τών παιδιών των ἐπί τρίμηνον, αὐνάνες!  

  Πῶς δύναται νά μεταφράσῃ κανείς τόν παραληρηματικόν λόγον τού ὀλιγίστου ἀνθρωποειδοῦς λοβέρδου τοῦ μικροῦ ὅ όποῖος, καταστρέφων ὀλοκληρωτικά τό ὄποιον σύστημα ὐγείας ἔχει απομείνει, ἐπιχειρηματολογεῖ ὐπέρ τού ἀντιθέτου, ώς νέος μένγκελε, διά νά πείσῃ τόν ἤδη αἰμοραγούντα λαόν ὄτι ἐνεργεί διά τό καλόν του καί οὐχί διά τήν εὐημερίαν καί τόν ἄδικον πλουτισμόν τών ἠμετέρων επιχειρηματιῶν ; 

  Πῶς ἀλλοιῶς μεταφράζεται ἠ λεκτική ὐπεράσπισις αύτῆς τῆς ἐκουσίας καί ἔκ βάθρων διάλυσις τῆς ὄποιας παιδείας ἔχει ἀπομείνει συνεπικουρουμένη ἀπό τήν, ὀξεῖαν, κρίσιν ἀρχομανίας αὐτῆς τῆς ἴκτιδος πού ἀκούει εἴς τό όνομα διαμαντοπούλου; Ἤ οποία εἰρήσθω ἔν παρόδῳ ἀδυνατεῖ, οὐχί λόγω ἀνικανότητος ἀλλά μέ προφανήν στόχον τήν εὐημερίαν καί τόν ἄδικον πλουτισμόν τών ἠμετέρων ἐπιχειρηματιῶν, νά παραδώσῃ βιβλία μεσοῦντος τοῦ μηνός δεκεμβρίου. 

  Πῶς ἀλλοιῶς μεταφράζεται ἥ ἄνευ προηγουμένου ανικανότης τού ευρύεδρου καί δυσειδοῦς άρχομανοῦς ἠλιθίου, τοῦ βενιζέλου τοῦ μικροῦ, ὄ ὀποῖος ἔχων ἀναλάβει ἐρήμην τοῦ άσθμαίνοντος λαοῦ τήν οἰκονομικήν διακυβέρνησιν τῆς χώρας ἀερολογεῖ εἴς κάθε εὐκαιρίαν, μέ προφανήν στόχον τήν εὐημερίαν καί τόν ἄδικον πλουτισμόν τών ἠμετέρων ἐπιχειρηματιῶν, ἀερολογῶν δέ σωρεύει νέα δεινά ἐπί τῶν κεφαλῶν μας;  

  Εἴναι τόσον ἰταμόν τό ὐλικόν τῶν, ἐπ' αμοιβή, πολιτικῶν παγκοσμίως πού θά ἐδυνάμην ἐπί ήμέρας νά εὐρίσκω πρόσωπα καί ἀστόχους, ὄσον καί λαθροθηρικούς, χειρισμούς.

  Ὄμως περιορίζομαι εἴς αὐτά τά, ἐλάχιστα ἐσωτερικά, παραδείγματα τά ὀποία τεκμαίρουν ἀβιάστως τό πρῶτο συμπέρασμα μου ὄτι ὄταν αυτή ή περιττή μορφή ζωής, οἴ πολιτικοί, νοιώθει ὄτι ἀπειλοῦνται τά κεκτημένα τῆς τάξεως της, ὤς γνήσια ἴκτις, πέρδεται, διά νά διώξῃ τόν ἐχθρόν. Τό δυστύχημα εἴναι ὄτι ή δυσοσμία, ὀμού μετά τών δακρυγόνων πού ρίπτουν ἐπικουρικῶς οἵ φύλακες κῦνες αύτῆς τῆς κάστας, τοῦ άχθους τῆς γῆς εἴναι εἰδεχθώς ἀποπνικτική μέ ἀποτέλεσμα τήν ὀπισθοδρόμησιν τών αὐνάνων εἴς πολλά ἔτη καθώς καί δία μεγάλον χρονικόν διάστημα...Κάθε φορά.

  Ἥ ἴκτις εἴναι γεγονός ότι δέν ἔχει φυσικούς εχθρούς καί λόγω τοῦ μηχανισμοῦ αμύνης της. Ὄπως ἐπίσης γεγονός εἴναι ὄτι ἄπαντα τά ζώα ἔχουν μηχανισμούς ἀμύνης ἐνάντια στήν ὄποια  ἐπιβουλή κατά τῆς ζωῆς των. 

  Τό δεύτερον καί θλιβερώτερον συμπέρασμα πού συνάγεται, ἀπό τήν βίωσιν αύτοῦ τοῦ παπαδήμειου ἄγους, εἴναι ὄτι ὤς, ἤ πλέον, ἐξελιγμένη μορφή ζωῆς οἴ αὐνάνες δέν διαθέτουν κανέναν μηχανισμόν πέραν τοῦ δικαιώματος εἴς τήν κατάθλιψιν...

  Ὄσοι από τούς ἀναγιγνώσκοντες θεωρεῖτε ὄτι υβρίζεσθε αποκαλούμενοι αύνάνες δέν ἔχετε παρά νά ἀποδείξετε τό ἀνόητον τοῦ συλλογισμοῦ μου ἀγωνιζόμενοι ὄπως μπορεῖτε διά τήν ἀνατροπήν αὐτοῦ τοῦ ἄγους. Καταστήστε ἐντός σας εναγεῖς τούς ὐπαιτίους καί πολεμῆστε τους διότι αὔτη ή πλάσις, δέν θά εἴναι διά πάντα εἴς τάς χείρας σας, ἀνήκει εἴς τάς  ἐπομένους γενεάς. Μήν ἀγκιστρώνεσθε ἀπό τήν δικήν σας ζωή, ἀπό τό τώρα, ἀπό τό ἀσἠμαντον έγώ σας. 

  Ἤ εὐημερία τοῦ συνόλου καί ή πρόοδος ἀπαιτοῦν θυσίας ἀπό όλους καί ὄχι ἀπό κάποιον. Ἀπεξαρτηθεῖτε ἀπό τήν διαστροφήν τῆς κοπρολαγνείας, διά μιάν θέσιν εἴς τόν μυστικόν δεῖπνον τῶν ἰκτίδων, δῶστε ἔνα καθαρό παράδειγμα εἴς τήν νέα γενεά. 

  Ἤ ὀποία ἄν μή τί ἄλλο εἴναι τό αἴμα σας, εἴναι σάρξ ἔκ τῆς σαρκός σας, θυμηθεῖτε ὄτι μπορεῖτε νά κάνετε τά πάντα! Ἀκόμα καί νά σκοτώσετε γιά τά παιδιά σας!  

  Σημείωσις: "Ὄ γράφων ἔχει ἀποποιηθεῖ τῆς ἰκανότητος τεκνοποιήσεως διά τοῦτον καί αναφέρεται εἴς τά ἰδικά σας, τά ὀποία ἀγαπᾶ καί λογίζει ὤς ανθρώπους καί οὐχί ὤς μέλλοντες σκλάβους..." 

  Ὄσον παραμένωμε διχασμένοι καί ὐπό τήν ἐπήρειαν τῶν πορδῶν αὐτῶν τῶν ίκτίδων τόσον θά μεταφέρωμεν εἴς τήν νέαν γενεάν τήν πεποίθησιν ὄτι αἵ ἴκτιδαι εἴναι ἀήτητοι. Καί τόσον καί ἐκείνη μέ τήν σειράν της θά γεννᾶ κοπρολάγνους σκλάβους...

  Ἤ ἐπιλογή ἤτο πάντα ἕνας μηχανισμός ἄμυνας τῶν ἀνωτέρων θηλαστικῶν.      

  Ἐκμεταλευτεῖτε την ὄσο ὐπάρχει καιρός.

ΥΓ: Ἐπειδή όσο καί νά ρίψωμεν τό ἐπίπεδο ἀδυνατούμε νά ὐπερβοῦμε κάποιες σταθερές:))           

Παραθέτω ἕνα μικρό λεξικό γιά τήν καλύτερην κατανόησιν κάποιων λέξεων. Προσέξτε πόσο μαγική εἴναι αύτή ή γλώσσα πόσο τέλεια περιγράφει τά πάντα!

Ἄγος:                 Ὄ ζόφος, ἤ κατάρα ἀπό άδικη πράξη

Ἀπευθυσμένον :  Ὄ πρωκτός, ἥ ἔδρα  

Αὐνάν:               Ό μαλάκας

Ἄχθος :              Τό ἄχρηστον βάρος, Ὀμηρική λέξις

Δυσειδής :          Ό κακομούτσουνος

Ἐναγής:              Ό έχων εἴς τάς χείρας του τό αἴμα τού ἀδίκου φόνου, ὄ καταραμένος

Εὐρύεδρος:        Ό ἔχων φαρδύ τόν κώλον

Ἴκτις :                Ή νυφίτσα

Ἰταμός :             Ὄ θρασύς, ὄ αὐθάδης, ὄ προκλητικός

Πέρδομαι:           Κλάνω

Τεκμαίρω :          Ὀδηγούμαι εἴς ασφαλές καί λογικόν ἀποτέλεσμα

Σεσηπώς :          Ό σάπισμένος

...ΠΡΟΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΡΙΤΗ

   Επειδή τόν τελευταίο καιρό υπάρχει μιά παραφιλολογία σχετικά μέ κάποιες επιστολές πού ζητούν οί ύαινες τών τοκογλύφων από τούς δημοκράτες ηγέτες μας, ή παραμυθούπολη έρχεται νά βάλη ένα τέλος σέ όλην αυτήν τήν προσπάθεια κατασυκοφάντησης τού πολιτικού μας συστήματος.        
Εξασφάλισε λοιπόν καί σάς παρουσιάζει σέ αποκλειστικότητα τό κείμενο όπως ακριβώς τό συνέταξε ό....


Αγαπητοί φιλέλληνες 


  Διά τής παρούσης ιδιοχείρου επιστολής μου έρχομαι νά σάς καθυσηχάσω καί νά σάς δηλώσω ότι κατανοώ τήν αμέριστη συμπαράσταση σας. Δράττομαι, επίσης, τής ευκαιρίας νά εκφράσω καί τήν απεριόριστον εμπιστοσύνη μου, πρός υμάς, καθώς καί τήν ευγνωμοσύνην μου διά τάς αόκνους προσπαθείας πού καταβάλλετε. 
  Θέλω νά σάς διαβεβαιώσω, ακόμη μιά φορά, ότι όποτε υπάρξει ανάγκη υπερασπίσεως τών ζωτικών σας δικαιωμάτων θά είμαι εδώ, άγρυπνος, υπηρέτης τών συμφερόντων σας καθώς καί τών αφεντικών σας. Νά σάς διαβεβαιώσω ότι έχω αφιερώσει τήν ζωή μου καί τήν καριέρα μου, όπως ακριβώς καί οί πρόγονοι μου οί προύχοντες, είς αυτόν τόν σκοπόν.
  Θά ήθελα, όμως,  νά κάνω μιάν επίκλησιν είς τό φιλελεύθερον πνεύμα σας καί νά αιτηθώ τήν κατανόησιν σας. Βλέπετε ηγούμαι ενός περίεργου λαού ό οποίος, παρ' ότι εγώ καί οί συνάδελφοι μου, από καταβολής ελληνικού κράτους,  γιά όσα χρόνια τόν κυβερνάμε φροντίσαμε νά είναι σέ καταστολή, πνευματική,ηθική καί σωματική, όταν αυτό χρειάζεται, είναι έκ φύσεως αντιδραστικός. 
  Νά σάς δώσω δύο τρία παραδείγματα διά νά κατανοήσετε τήν φύσιν του:  
  Τό 490 π.χ ήλθαν έως εδώ οί πέρσαι μέ σκοπόν, νά κάνουν ότι καί εσείς σήμερα, νά δώσουν σιγουριά καί σταθερότητα σέ αυτό τό θλιβερό σκορποχώρι τών ελληνικών πόλεων, είτε τό πιστεύετε είτε όχι αυτός ό ηλίθιος λαός, αντί νά εκτιμήση τήν τόση μεγαλοψυχία τών ανθρώπων αυτών, ενώθηκε είς τόν Μαραθώνα καί τούς πολέμησε μέχρι θανάτου...
  Τό 480 πχ αυτοί οί καλοί άνθρωποι επέστρεψαν διά νά εκδηλώσουν τό ενδιαφέρον τους αλλά καί πάλι ό ηλίθιος αυτός λαός αρνήθηκε καί στίς Θερμοπύλες αντιστάθηκε μέχρι θανάτου...
  Τό 1821, ενώ οί υπέροχοι τούρκοι γείτονες είχαν επιβάλλει επιτέλους τήν σταθερότητα σέ αυτόν τόν τόπο, αυτό πού θέλετε καί εσείς σήμερα μέ τήν τεχνογνωσία σας νά δώσετε τόσο απλόχερα, οί πρόγονοι μας ζούσαν μιά ισορροπημένη ζωή ευημερίας διά τούς προύχοντες. Ε! Λοιπόν ναί!! Αυτός ό ηλίθιος λαός καί πάλι εξεγέρθηκε καί πολέμησε μέχρι θανάτου...
  Τό 1940 οί φιλικώτατοι γείτονες ιταλοί παρεκάλεσαν, ώς σύμμαχοι τού υπερόχου αγώνα τού κυρίου αδόλφου διά νά ενωθή ή ευρώπη είς ένα κράτος μέ ένα νόμισμα, όπως ακριβώς καί σήμερα τό προσπαθείτε μέ τόσο καλό τρόπο, νά τούς δωθή ολίγη γή διά νά διέλθουν. Ε!! Λοιπόν καί πάλι αυτός ό ηλίθιος λαός ενώθηκε καί τούς πολέμησε μέχρι θανάτου... 
  Όπως γίνεται σαφές, από τά ανωτέρω παραδείγματα, αυτός ό λαός ποτέ δέν κατενόησε τήν καλήν πρόθεσιν είς όσους, φιλανθρώπους γείτονας, ήλθαν μέ σκοπόν καί όραμα  διά νά προάγουν τήν ευζωϊαν τής ανωτέρας τάξεως. 
  Ποτέ δέν εδυνήθει νά κατανοήση ότι οί άνθρωποι πρέπει νά είναι χωρισμένοι σέ τάξεις καί νά διαβιούν αναλόγως αυτών. 
  Ποτέ δέν κατέστει δυνατόν νά αντιληφθή ότι ή ανωτέρα τάξις είναι σταλμένη από τήν υπερτάτην δύναμιν τού σύμπαντος καί δικαιούται νά εξουσιάζη τήν άσημη ύπαρξιν του. Άν έχετε τόν θεόν σας θεωρεί αναφαίρετον τό δικαίωμα είς τήν μόρφωσιν! Είς τήν περίθαλψιν!! 
  Δηλαδή παρά τό κύρηγμα τόσων αιώνων δέν εννοεί νά αντιληφθή ότι μορφωμένη πρέπει νά είναι, μόνον, ή άρχουσα τάξις όπως τής αρμόζει. Δέν εννοεί νά αντιληφθή ότι ό κύριος έδωσε τήν ζωήν καί εκείνος τήν παίρνει όποτε τό κρίνει. Θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμα τους τήν αξιοπρέπειαν άν είναι ποτέ δυνατόν!! Επιθυμούν νά σφετεριστούν τό κυρίαρχο δικαίωμα τής τάξεως σας.
  Βλέπετε αγαπητοί φιλλέληνες τό πρόβλημα πού αντιμετωπίζω τώρα είναι ότι καί πάλι δέν δύνανται νά συλλάβουν τό μέγεθος τής ευσπλαχνίας καί τής μεγαλοψυχίας σας. Διά αυτόν τόν λόγον είμαι υποχρεωμένος, αφού ζητήσω τήν κατανόησιν σας, έκ τών πραγμάτων νά υποκρίνομαι, μέ κάθε πρόσφορον τρόπον, είτε λέγεται εξαγγελία δημοψηφισμάτων, είτε παραίτησις, είτε άρνησις υπογραφής, είτε σχηματισμός κυβέρνησης, εδώ μέ τήν ευκαιρία νά σάς ευχαριστήσω θερμά διά τήν βοήθεια μέ τό παράδειγμα τής ιταλίας καί τήν εκεί, όπως καί εδώ, εγκατάστασιν τής ημετέρας δημοκρατικότητος, διότι δέν τό έχουν σέ τίποτα νά εξεγερθούν πάλι καί νά πολεμήσουν μέχρι θανάτου.
  Τέλος, αφού, διά μιάν ακόμη φορά σάς ευχαριστήσω διά τόν αγώνα σας διά τήν ευημερία, τής τάξεως μου, νά σάς διαβεβαιώσω ότι όταν αποφασίσετε ότι ήλθε ή ώρα θά υπογράψω τά πάντα! Έως εκείνη τήν στιγμήν λοιπόν, ασπάζομαι τήν δεξιάν σας.


Δουλικώτατα δικός σας. 




ΥΓ. Τό κλειδί κάτω από τό χαλάκι:)


Τήν υπογραφή, τήν διαλέγεις εσύ αναγνώστη μου, από μιά τεράστια διαχρονική  λίστα προθύμων, εφιάλτης, γούσης, μπακόλας, τσολάκογλου, ζέρβας, μητσοτάκης, γιωργάκης, αντωνάκης, λουκάς...
Βλέπεις, αναγνώστη μου, όσο εμείς φοβόμαστε αυτή ή λίστα μέ τά ονόματα θά μεγαλώνη, θά καταλαμβάνη όλον τόν χώρο, τόσο πού στό τέλος δέν θά υπάρχει θέση πουθενά γιά τήν δική μας παρουσία...

...ΕΛΕΕΙΝΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

21 Απριλίου 1967  
"...Από μακρού χρόνου η χώρα διήρχετο μιάν κρίσιν αναζητούσα διέξοδον έξ ενός 
αδιεξόδου είς τό οποίον είχεν εισέλθει..." 
Αυτή έιναι ή αρχή τού παραληρηματικού λόγου ενός, διαταραγμένου, ατόμου τό οποίο

μαζί μέ άλλους δύο, παράφρονες, στρατιωτικούς, επέβαλλαν μιάν επταετήν νύκτα, 

κάνοντας χρήσιν βίας, στρατού καί αρμάτων μάχης...

6 Νοεμβρίου 2011 
"Υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια συναντήθηκαν 

σήμερα ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου και ο Αρχηγός της Αξιωματικής 

Αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς. Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να συγκροτηθεί μια 

νέα κυβέρνηση με στόχο να οδηγήσει τη χώρα άμεσα σε εκλογές μετά την υλοποίηση 

των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου..."

Αυτή είναι μιά δήλωση ενός, αναλγήτου πολιτειακού άρχοντος, ό οποίος μαζί μέ δύο άλλους, επαγγελματίες καί υστεροβούλους, πολιτικούς επιχειρούν, ανενόχλητοι, νά επιβάλλουν μιά νέαν νύκτα, αγνώστου διαρκείας, μέ μόνον όπλο τήν χρήσιν απλής νοητικής βίας καί τρομοκρατίας, πρός όφελος τών διεθνών, οικονομικών, κέντρων  
Καί στίς δύο περιπτώσεις, οί ενεργούσες συμμορίες, έδρασαν καταλύοντας τόν θεμέλιο 

νόμο τής κοινωνικής συνοχής τό σύνταγμα. Βέβαια, μέ μιάν απλήν ανάγνωσιν, καθίσταται 

φανερόν ότι ή δευτέρα περίπτωσις ομοιάζει δημοκρατικωτέρα.

Όμως βρίθει νεωτερισμών καί νεολογισμών οί οποίοι, ποιητική αδεία, αποκαλούνται 

"δημοκρατικές διαδικασίες" ή "εθνική ανάγκη" ή "εθνική σωτηρία"...

Εδώ, είς αυτούς τούς νεολογισμούς, μπορεί κανείς νά εντοπίση ένα τεράστιο θέμα τών καιρών μας τό οποίο δέν είναι άλλο από μιάν, εντατικά καί μετ' επιτάσεως, επαναλαμβανόμενη απίσχναση τών λέξεων από τό νόημα των καί επανανοηματοδότησεως των. Αυτή ή επανανοηματοδότησις αποτελλεί τόν ακρογωνιαίο λίθο, τής κυριαρχίας, τών πολιτικών δυναστειών, διά μέσου, τού σύγχρονου πολιτικού λόγου. Αφού φρόντισαν γιά χρόνια, εργαζόμενοι εντατικά, νά αδυνατίσουν τό μέσον κατανόησης, τήν γλώσσα, μέσω τής αθλίας παιδείας πού παρείχαν. Αφού διέλυσαν τήν όποια αίσθηση τού λόγου είχε απομείνει στούς φτωχούς ιθαγενείς, έν προκειμένω γιά τήν Ελλάδα, καταργώντας τήν μητρική γλώσσα τά αρχαία ελληνικά, κατόπιν κατήργησαν τούς τόνους, αργότερα ισοπέδωσαν τήν ορθογραφία καί τέλος διέλυσαν τό συντακτικό. Δημιούργησαν κατ'αυτόν τόν τρόπο, διά μέσου μιάς ισοπεδωτικής ομοιομορφίας, τήν έννοια τού κενού είς τό νόημα. Δημιούργησαν μυαλά πού αδυνατούν νά επεξεργαστούν λέξεις φορτισμένες μέ νόημα, μυαλά πού αδυνατούν νά παρακολουθήσουν, νά παραμείνουν συγκεντρωμένα, πέραν τού ενός δύο λεπτών. Μυαλά πού τό μόνο πού δύνανται είναι νά κατατάσσουν πληροφορίες σέ τόμους, τούς οποίους ποτέ δέν συμβουλέυονται, είς τούς οποίους ποτέ δέν εντρυφούν, απλά, κοιτούν τόν τίτλο . Έτσι κατάφεραν, μέ τήν πάροδον τών ετών παγκοσμίως, νά δημιουργήσουν τό ιδανικό ακροατήριο τους. Είς τό οποίον, πλέον, δέν είναι απαραίτητη ή επαρκής εξήγηση τών τεκταινομένων αρκεί μία επίφασις λογικής, μιά κενή λογικού περιεχομένου πρότασις καί τό ακροατήριο καλύπτεται πλήρως, διότι δέν έχει τήν απαραίτητη συγκέντρωσιν νά κατανοήση τό κενό λογικής πού αφήνουν τά ανούσια λόγια τους. 
Φτάσαμε, λοιπόν, σέ ένα σήμερα τό οποίο ήταν απολύτως προδιαγεγραμμένο έκ τών προτέρων. Προδιαγεγραμμένο, διότι, αφού αποστέωσαν τό εργαλείο διαχειρήσεως τών νοημάτων, αφού μείωσαν δραστικά τόν ποιοτικό ελέυθερο χρόνο τών ατόμων, πλημμύρισαν μέ, δισεκατομμύρια,πληροφορίες, παντός είδους, τόν νού τών ακροατών καί οπαδών τους, καταστρέφοντας μέ αυτόν τόν τρόπο καί τήν λειτουργία τής μνήμης. Σέ αυτήν τήν προσπάθεια τους, αρωγούς, είχαν τά μέσα μαζικής ενημέρωσης τά οποία, αναλόγως τό ιδιοκτησιακό τους καθεστώς καί τήν τρέχουσα πολιτική συγκυρία, κατηύθυναν τό ακροατήριο. Τό αποτέλεσμα τό ζούμε, πλέον, είς τήν πλήρην έκτασιν του. Κάθε στοιχείο πού εισάγεται ώς ζητούμενο, από τό ακροατήριο, αρκεί νά εννοιοδοτηθή, από έναν, κατάλληλο, επιθετικό προσδιορισμό καί ή μίττωσις τού κοινωνικού ιστού αρχίζει... Τά ανίκανα, πλέον, μυαλά προσλαμβάνουν τήν, όποια, έννοια αναλόγως τήν κατεύθυνσιν, πού τά στρέφει ό προσδιορισμός καί πού έχουν εμπεδώσει ώς τρόπο ζωής, χωρίζονται είς ομάδας καί αντιμάχονται ή μία τήν άλλη. Χωρίς ούτε μία στιγμή νά αντιμετωπίσουν τό ζητούμενον ώς φορέα λογικού περιεχομένου, τό οποίο, αιτείται αξιολογήσεως καί κατ' επέκτασιν αναλόγου αντιδράσεως. Ή αντίδρασις ποτέ δέν είναι προϊόν αξιολογήσεως αλλά, δυστυχώς, σχεδόν πάντα προϊόν προσδιορισμού. 

Επί παραδείγματι, τό σύνταγμα, άρθρα 37 καί 38, προβλέπει ότι σέ περίπτωσιν παραιτήσεως τού πρωθυπουργού, ό πρόεδρος τής δημοκρατίας δίδει εντολήν σχηματισμού κυβερνήσεως είς τό δεύτερον κόμα, κατόπιν είς τό τρίτον. Εάν δέν ευρεθεί λύσις από τήν διαδικασία συγκαλεί συμβούλιον  τών αρχηγών όλων τών κομάτων καί αφού δέν καταστεί δυνατή ή εξεύρεσις λύσεως, δίδει εντολήν σχηματισμού υπηρεσιακής κυβερνήσεως είς τόν πρόεδρον τού συμβουλίου τής επικρατείας, τό έργον τής οποίας θά είναι, αποκλειστικά καί μόνον, ή διενέργεια εκλογών διά νά αποφανθή ό λαός.

 Είς τήν περίπτωσιν μας ό πρόεδρος εκάλεσε μόνον δύο αρχηγούς, έκ τών πέντε, καί απεφάσισαν από κοινού τήν, πλέον, συμφέρουσα διά αυτούς λύσιν. Διά νά υπάρξη ή επίφασις τής δημοκρατικότητος,καθώς καί τής δραματικότητος τών στιγμών, εκλήθη καί ό τρίτος μέ αντάλλαγμα τήν συμμετοχή τών δικών του είς τό σχήμα καί τό όλο θέαμα διήρκεσεν ημέρας πέντε. Τό αποτέλεσμα λαμπρόν τέσσερεις, αδίστακτοι, τύποι επέβαλλαν τήν θέλησιν των είς τό σύνολον τών 10 εκατομμυρίων ιθαγενών μέ συνοπτικές διαδικασίες. Ή απλή κοινή λογική λέγει πώς εδώ έχουμε νά κάνουμε μέ μιά κατάφωρη παραβίαση τού θεμελίου νόμου καί νόθευσιν τής λαϊκής εντολής. Ή νεωτέρα όμως λογική, τού συστήματος, κυρήτει ότι, εφ' όσον, ή συγκεκριμένη διαδικασία δέν αναγράφεται ώς απαγορευμένη επιτρέπεται. Δηλαδή κάνει μιάν προσπάθεια επανεννοιοδοτήσεως τών λέξεων "απαγόρευση"  καί  "έκνομον". Αφαιρεί από τήν λέξιν τό νόημα καί τήν επανεισάγει υπό μικρωτέραν οπτικήν γωνίαν. Εξηγούμαι ή λέξις "απαγόρευση" δηλώνει κάτι τό οποίον δέν είναι αποδεκτόν στά πλαίσια μιάς ομαλής συμβίωσης. Ή λέξις "έκνομον" δηλώνει 
κάτι πού είναι εκτός νόμου καί παραπέμπει τόν νού στήν, γενική, έννοια νόμος. Ό συνδυασμός αυτών τών δύο νοημάτων οδηγεί έναν υγιή νού είς τό νά αντιληφθή ότι, έφ' όσον καλούμεθα νά ζήσωμεν ομαλά, δέν θά ήτο πρέπον νά παραβιάζεται ή ομαλότητα μέ πράξεις έκνομες οί οποίες προβλέπονται έκ τού νόμου. Αυτό τό συμπέρασμα ενσωματώνεται είς τήν λειτουργία τού, υγιούς, νοός καί γίνεται τρόπος ζωής. Δυστυχώς όμως, ή άλλη, ή περιγραφική απόδοση πού επιχειρείται,υπό τό πρίσμα τής εξουσίας, κατευθύνει τό ακροατήριο νά προσλάβη  τήν διαδικασία ώς "δημοκρατική", "υστάτη", "αναγκαία", "σωτήρια", "ελπιδοφόρα" καί  "ανακουφιστική", ή ότι άλλο τού τοποθετήσουν, οί κρατούντες, ώς προσδιορισμόν στρέφοντας τήν προσοχή τού, αποκλειστικά, είς τό παρόν όπου διάγει. Τό απόλυτο αίσχος. Ό απόλυτος φασισμός! Αναγκάζοντας, το έτσι, νά χάση μετά τήν σημασίαν τής λέξεως καί τήν σημασία τής πράξεως, αυτής καθ' αυτής, διά νά μήν αναφερθώ είς τίς όποιες, μελλοντικές, επιπτώσεις της επί τού τρόπου ζωής του καθώς καί τών απογόνων του οί οποίοι, τήν συγκεκριμένη στιγμή, είναι εντελώς έξω από τό πλαίσιο τής αντιλήψεως του, διότι πολύ απλά πιέζεται ιδιαιτέρως νά παραμείνη, προσηλωμένος είς τό τώρα...
Αυτό τό τώρα, αναγνώστη μου, έχει γίνει ή μόνη κατακτηθείσα πρόοδος από μία γενεά, ή οποία  εξαργύρωσε τόν λαχνόν τής ζωής πού τής έτυχε, γιά μιά θέσιν είς ένα τραπέζι,κατάφορτο εδεσμάτων, όπου συντρώγουν, φληναφώντας, εύποροι κύριοι καί κυρίες. Τό γεγονός ότι διά νά κερδίση αυτήν τήν θέσιν έπρεπε εκτός από τόν λαχνόν νά εξαγάγη καί όλα της τά δόντια, νά απεκδυθή τών ιματίων της καί νά κάθεται είς τήν πιό απομακρυσμένην γωνία τού τραπεζιού τήν άφησε παντελώς αδιάφορη. Αυτήν τήν θέσιν, τήν οποίαν, επαναδιαπραγματεύονται μαζί της οί κυρίες καί οί κύριοι ομοτράπεζοι της καλείται τώρα νά δεχθή ώς "δημοκρατική", "υστάτη", "αναγκαία", "σωτήρια", "ελπιδοφόρα" καί  "ανακουφιστική"...
Αφυπνισθείτε καί γρηγορείτε μήν επιτρέψετε νά σάς πάρουν αυτήν τήν μοναδικότητα πού έχει ό καθείς από εσάς. Αυτό τό θείο δώρο πού κάνει τόν καθένα σας ξεχωριστό καί ανεπανάληπτο. Απαιτείστε το μέ κάθε θυσία, διότι, μόνον δι' αυτού τού τρόπου θά αξιωθείτε νά καλείσθε, έλογοι, άνθρωποι καί όχι, ανόητα, ζώα. 
Αυτόν τόν...ΕΛΕΕΙΝΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ, μήν τόν αποδεχθείτε, ώς μόνη κληρονομιά... 

...ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ

Κάποια στιγμή στήν αρχή τού προηγούμενου αιώνα, σέ ένα σκοτεινό υπόγειο τού λονδίνου, κάποιος κύριος ονόματι Κάρολος Μάρξ κατάφερε νά συλλάβη τήν έννοια "εκμετάλευση" είς τήν ολότητα της καί τίς επιπτώσεις τής εφαρμογής της επί ανθρώπων. 

'Ο κύριος Κάρολος όμως δέν περιορίσθηκε, μόνον, είς τήν κατανόησιν τού προβλήματος, προχώρησε καί είς τήν διατύπωσιν ενός τρόπου αντιδράσεως.

Από τήν στιγμή, λοιπόν, πού κατέθεσε είς τήν ανθρωπότητα, καθώς καί είς τήν αιωνιότητα, γραπτώς τήν άποψιν του άρχισε ένας αγώνας, από επιδόξους μεταφραστές καθώς καί κάθε τύπου ηγέτες, διά νά μετουσιωθή είς πράξιν ή θεωρία του.

Κάπου εκεί, βέβαια, άρχισε καί τό πρόβλημα, βλέπεις αναγνώστη μου ή θεωρία σχεδόν ποτέ δέν λαμβάνει υπ' όψιν τήν φύσιν τού ανθρώπινου όντος εί μή μόνον τίς εργαστηριακές ή τίς διανοητικές συνθήκες εντός τών οποίων συντελλείται ή σύλληψις. Καί είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι πάντα ό καλούμενος ή οί καλούμενοι νά μετουσιώσουν είς πράξιν τήν, όποια, θεωρία κάπου θά λοξοδρομήσουν είτε λόγω κεκτημένης, είτε λόγω ανικανότητος, είτε έξ' αιτίας μιάς ατερμόνου σειράς λόγων, οί οποίοι έχουν νά κάνουν μέ τήν αδύναμην φύση τών ανθρώπων. Αδύναμη νά παραμείνη πιστή σέ κάτι, έως τό τέλος, αγνοώντας τούς όποιους πειρασμούς.

Από τότε έως τίς ημέρες πού διάγουμε έχει κυλήσει πολύ νερό είς τόν μύλον τής ιστορίας. Οί άνθρωποι έχουν διεξαγάγει δύο παγκόσμιες σφαγές όπως επίσης καί άπειρες τοπικές, οί οποίες καί συνεχίζονται, διά ηλιθίους λόγους, κάθε μά κάθε φορά. Έχουν πατήσει τήν σελήνη καί κοντεύουν καί σέ άλλους πλανήτες. Έχουν τελειώσει μέ τήν προσέγγιση τού πειράματος τού κυρίου Καρόλου. Έχουν καταστήσει δυνατόν σχεδόν οτιδήποτε φάνταζε αδύνατον είς τήν εποχή τού. Όμως υπάρχει μιά μικρή, ασήμαντη εμπρός σέ τέτοια πρόοδο, λεπτομέρεια. Αυτή δέν είναι άλλη από τό ότι ή έννοια "εκμετάλευση" εδιευρύνθη ακόμα περισότερον καί επέπεσε ώς πανώλη επί τού παγκόσμιου πληθυσμού. Βλέπεις αναγνώστη μου ό κύριος Κάρολος είναι πλέον απών καί τό κενόν πού άφησε δυσαναπλήρωτο... Οπότε δέν υπάρχει κανείς νά μετριάση, έστω καί γραπτώς, τήν φρίκη πού ενέσκυψε επί τών κεφαλών μας. Ή διεύρυνση, λοιπόν, τής εννοίας έχει πλέον νά κάνη μέ μία άνευ προηγουμένου επίθεση ανθρώπου είς άνθρωπον, μόνον πού αυτήν τήν φορά ή μάχη προδιαγράφεται έως τελικής πτώσεως. Οί έχοντες τήν δύναμην νά επιβάλλουν αυτήν τήν εκμετάλευσιν στηρίζονται από δημοκρατικώτατα εκλεγμένους αντιπροσώπους τών λαών ή παιδεία τών οποίων περιορίζεται είς τήν, απλήν, γνώσιν τού ότι όσο εκτελώ πειθηνίως παραμένω ομοτράπεζος.

Αυτήν τήν φορά ή "εκμετάλευση" εφαρμόζεται πολύ πιό έντεχνα καί εντατικώτερα από άλλες εποχές, τόσο πού έχει λάβει τήν διάστασιν τής ληστείας μετά φόνου, διότι δέν εφαρμόζεται πλέον, μόνον, επί τής χαμηλωτέρας τών κοινωνικών τάξεων, μέ τήν μορφήν τής υπεραξίας, αλλά επί πάσης εννοίας, έχουσας ή δυναμένης νά δημιουργήση αξίαν. Είς αυτές τίς  έννοιες μπορείς, αναγνώστη μου, νά συμπεριλάβης ανθρώπους, οικίες, αυτοκίνητα, προϊόντα, υπηρεσίες καί φυσικά τήν εφεύρεση τού αιώνος τό χρέος! Ναί καλά διάβασες τό χρέος! Μία ιδιότυπη, άϋλη καί αόρατη, μαφία πού ακούει είς τό όνομα διεθνείς αγορές, όπως οί τριάδες τού Χόνγκ Κόνγκ, έχει καταφέρει μέ αυτό τό δυσώνυμο εφεύρημα νά υποδουλώση 6,5 δις κατοίκους τού πλανήτη. Όταν διαπιστώνει προβλήματα είς τήν έισπραξιν δέν μετέρχεται τούς τρόπους τής κλασσικής μαφίας, αλλά εξαναγκάζει τόν υπόδουλον είς μίαν κατάστασιν σόκ μέ απίστευτα μέτρα. Αυτά τά μέτρα έχουν ονόματα κροτώδη καί συβιλικά, όπως διαρθρωτικά, αναπτυξιακά, μεταρυθμιστικά καί άλλα τέτοια έως καί κομμωτικά. Επί παραδείγματι είς τήν χώρα μας δείχνοντας τήν μεγαλοψυχία των απεφασίσθη νά μάς χαρισθή μέρος τού χρέους, φυσικά από αυτό πού χρωστάμε εμείς είς εμάς, διά δυνηθώμεν νά επανέλθωμεν, μετά τήν πάροδον μόλις δέκα φρικαλέων ετών, είς τήν κατάστασιν πού ευρισκόμεθα δύο έτη πρίν καί χωρίς καμμίαν περιουσία ή κυριαρχία επί τού ζωτικού μας χώρου, μεγαλοψυχία άνευ μέτρου...Έτσι από αυτήν τήν στιγμήν δυνάμεθα νά αποκαλούμεθα "κεκαρμένοι", ασχέτως ότι μόνο είς τήν κώμην δέν θά εχη αποτελέσματα αυτή ή κουρά. Πάρ' ότι μάς περιφέρουν ήδη μέ τήν ταμπέλλα "αφερέγγυος" είς τίς κατά τόπους συνεδριάσεις των. Ακόμη εχθές είς τήν ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη τήν Κίνα συνεφωνήθη μεταξύ μαφίας καί κυβερνήσεως ότι όταν ό ιδιώτης εργοδότης έχει θέμα ρευστότητος πολύ απλά δέν θά πληρώνη τούς εργάτες!!! Θά τούς κουρεύει τόν μισθό...Τά αποτελέσματα αυτών τών μέτρων, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, είναι θηριώδη γιά αυτούς πού τά υφίστανται. Καταλήγουν, μαθηματικώς, από κατάργηση δικαιωμάτων, κατακτημένων μέ αίμα καί αγώνες, έως αποστέρηση τών βασικών δομών μιάς υγιούς κοινωνίας, όπως υποβάθμιση τής παιδείας, υποβάθμιση τής περιθάλψεως καί γενικώς υποβάθμιση τής όποιας ποιότητος ζωής. Τό πλέον φρικτώτερο αποτέλεσμα των είναι ότι υπάρχει ήδη μία γενεά καί θά ακολουθήσουν καί άλλες οί οποίες θά ριφθούν, ζωντανές, είς μίαν υψικάμινον ή οποία έχει ώς, ανεξάντλητον, καύσιμον τήν πλεονεξία καί τήν αμετροεπεία. Είναι πλέον επιτακτική ή ανάγκη όλοι εμείς οί άνθρωποι πού υφιστάμεθα αυτήν τήν, τόσο εξευτελιστικήν διά τό είδος μας, μεταχείρισιν νά εξεγερθούμε, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλλου, εθνικότητος, θρησκείας καί νά διεκδικήσουμε τίς ζωές μας πίσω, όχι τόσο διά εμάς τούς ιδίους αλλά γιά τίς μελλοντικές γενεές πού έτσι καί αλλοιώς, ήδη, καλούνται νά παραλάβουν ένα πλανήτη κατεστραμμένο κατά τά τρία τέταρτα. 

Θεωρώ, λοιπόν, ότι ή ανάγκη παραφράζοντας τόν κύριο Κάρολο φωνάζοντας μέ όση δύναμη έχουμε "...ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ"  νά ξεκινήσουμε ένα παγκόσμιο, αυτήν τήν φορά, πείραμα διά νά αποδείξουμε ότι αξίζουμε νά περπατάμε όρθιοι καί μέ τό κεφάλι ψηλά, έχει αναχθεί είς τό μοναδικό ζητούμενο τού αιώνος μας.

Οτιδήποτε άλλο θά είναι θανατηφόρο πλήγμα διά τό ίδιο τό είδος μας...

...ΠΡΟΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Ό κύριος πρόεδρος τής δημοκρατίας τών, εκατόν πενήντα τριών, συνειδησιακώς πασχόντων.
Ό ανώτατος άρχων τής χώρας, ό αμοιβόμενος μέ περισότερα χρήματα καί από τόν πρόεδρο τών ηπα, ή εκλογή τού οποίου αποτελεί προϊόν συναλλαγής μιάς δράκας, εκατόν ογδόντα τουλάχιστον, τρωκτικών πού λυμαίνονται τήν πατρίδα, πού ζεί αποκομμένος από τόν λαό τόν οποίον υποθετικά εκφράζει. Αυτός ό κύριος λοιπόν σήμερα διαμαρτυρήθηκε διότι κάποιοι, ολίγοι πάντα κατ'αυτόν, τού διετάραξαν τήν ησυχία. Καί αναγκάσθηκε νά αποχωρήση από τόν χώρο τής στρατιωτικής παρελάσεως. Αφού αποχώρησε κάθισε ήσυχος, από πλευράς συνειδήσεως, καί έβγαλε ένα δεκάρικον επί χάρτου τόν οποίον καί διένειμε ούτως ώστε όλοι ημείς οί αγράμματοι, μικροί καί ασήμαντοι πάροχοι τού μισθού καί τών ανέσεων του νά δυνηθώμεν νά αρθώμεν είς τό ύψος τών περιστάσεων αντί νά προσβάλουμε τήν επέτειον μέ τήν φασίζουσα συμπεριφορά μας. Ακολουθεί τό αυτούσιον κείμενον τού δεκάρικου, εντός παρενθέσεων τά σχόλια εμού, ενός αγραμμάτου καί απλού πολίτη, ό οποίος, μέ αυτά τά σχόλια, θέλει νά υπενθυμίση είς τόν κύριον πρόεδρον ότι τά σαράντα χρόνια, εντατικής δουλειάς τού περίγυρου του καί τού ιδίου, ίσως εστάθησαν αρκετά διά τήν εξαγορά τών συνειδήσεων αρκετών συμπατριωτών μου, αλλά φεύ κύριε πρόεδρε, ποτέ δέν θά σταθούν αρκετά διά νά αποκοιμήσουν έναν ολόκληρο λαό...Ό οποίος όποτε χρειάστηκε νά υπερασπίση θεσμούς καί δημοκρατία τό έκανε καί μέ τό παραπάνω!!!

«Όσα συνέβησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ευκαιρία να σταθούμε λίγο και να συλλογιστούμε: 
Πατριώτες είναι εκείνοι που αμαυρώνουν μια εθνική επέτειο; (Ίσως ήλθε ή ώρα νά συλογισθείτε, πλέον, μήπως ή  παρουσία, ή δική σας καί τών ομοίων σας, ώς "επισήμων" είς μιάν τέτοια επέτειο "αμαυρώνει"? Διότι όλοι εμείς δηλώνουμε πατριώτες πού τιμούν τούς νεκρούς τών..Κύριε πρόεδρε ?)
Αγωνιστές είναι όσοι προσβάλλουν;( Σίγουρα όχι. Αγωνιστές, όμως γίνονται όσοι προσβάλλονται κύριε πρόεδρε!)
Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο; ( Δίκιο έχει όποιος δερόμενος φωνάζει!! Βλέπετε ή δράκα πού στηρίζετε μή παραιτούμενος, ώς γνήσιο δικτατορικό καθεστώς,  δέν έχει αφήσει καί άλλον τρόπο διαμαρτυρίας πέραν τής φωνής κύριε πρόεδρε...) 
Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους; ( Καί βέβαια όχι. Αλλά ή παρουσία τών ενστόλων κυνών σας κατά χιλιάδες σέ κάθε λαϊκή αντίδραση καταδυκνείει περίτρανα ποιοί θεωρούν ιδιοκτησία τους τόν δημόσιο χώρο κύριε πρόεδρε ...)
Και πώς μετριέται η πλειοψηφία; Με τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή με τις εκλογές που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια; ( Έτσι όπως έχετε καταντήσει τό σύνταγμα καί τόν θεσμό τών εκλογών, υπογράφοντας έναν εκλογικό νόμο κάθε φορά, κατά τό συμφέρον τής όποιας δράκας, φοβούμαι ότι οί πλειοψηφίες, πλέον, δέν μπορούν νά καθοριστούν μέ άλλο τρόπο, πέραν τής διαμαρτυρίας κύριε πρόεδρε...)
Υπάρχει το δικαίωμα και η κατάχρησή του, υπάρχει η δίκαιη οργή και ο εκφυλισμός της, υπάρχει καθαρό όριο ανάμεσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία και σε μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κανόνες, χωρίς δημοκρατικό υπόβαθρο.  (Όπως υπάρχει σίγουρα τό δικαίωμα υπάρχει καί ή κατάχρηση του, κύριε πρόεδρε, μόνο πού οί όποιες καταχρήσεις, έως τώρα, έχουν γίνει από τήν ειδεχθή ομάδα πού σάς ψήφισε καί συντηρεί όλο αυτό τό κλίμα. Ή οργή δέν δύναται νά είναι κάτι άλλο εκτός από δικαία κύριε πρόεδρε, διότι είναι συναίσθημα πού προκαλείται από καταπίεσιν. Όταν εκλείπει ή καταπίεσις εκλείπει καί ή οργή. Δέν εκφυλίζεται!! Τά καθαρά όρια τά έχετε μετατρέψει, πρό πολλού, σέ γκρίζες περιοχές κατά τήν προσφιλή είς όλους σας νοοτροπία αντιμετώπισης τών προβλημάτων...Όσο γιά τό δημοκρατικό υπόβαθρο αφήστε νά τό ξαναδημιουργήσουμε μέ ένα νέο σύνταγμα, τό οποίο, δέν θά επιδέχεται ερμηνείες από αρπακτικά τύπου βενιζέλου, λοβέρδου, παυλόπουλου καί όλου αυτού τού, ζέοντος, εσμού...
Κάνω τις επισημάνσεις αυτές πιστεύοντας ότι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική». ( Διά αυτόν ακριβώς τόν λόγον "υπέστειτε" καί τήν πίεσιν τών ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΒΑΘΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ...  ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!!!

...ΠΕΡΙ ΕΚΠΤΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ

Μιλάτε!! Μιλάτε!!! Ανθρωπόμορφα κτήνη μέ βουλευτική αναισθησία...
Ανθρώπινα σκουπίδια, πού ούτε οί ύαινες δέν θά καταδεχόντο νά τραφούν μέ τήν σάπια καί ζέουσα σάρκα σας, μιλάτε από τού βήματος τής δημοκρατίας, τών 154 οσφυοκαμπτών, γιά τήν συνειδησιακή σας κατάσταση...Μιλάτε γιά τόν βαθύ προβληματισμό σας γιά τό μέλλον τού τόπου...Μιλάτε γιά τήν ανάγκη νά ψηφίσετε γιατί δέν θά έχει άλλο χρήμα νά... καταχραστείτε.
Μιλάτε...Μιλάτε...Είστε σέ ένα εμπύρετο παραλήρημα πού τό μόνο πού κάνει πλέον είναι νά φορτίζη μέ τάση τά ήδη τεντωμένα νεύρα μας καί νά τσακίζη τίς ζωές μας. 
Αλλά μετά καί τήν σημερινή, άθλια, προβοκατόρικη καί ελεεινή παράσταση πού σάς απέφερε, επιτέλους πόσο τό επεδιώκατε, έναν νεκρό καί μάς στέρησε έναν καλό άνθρωπο πού , άν μή τί άλλο, αγωνιζόταν αντί νά τά πίνη στού ψυρρή κατά τίς ορέξεις τίς δικές σας καί τών αφεντικών σας...
Τό μόνο πού φτάνει, πλέον, στά αυτιά μου, όταν εξεμείτε ή κατ' ευφημισμόν ομιλείτε, είναι ένας φρικτός, συρικτός ήχος όπως τής οχιάς πρίν δαγκώσει τό θύμα της...
Τό μόνο πού καταφέρνω, πλέον μέ τεράστια αηδία, νά δώ  είναι τά κατάλοιπα τού εμμετού σας, στό βήμα τής πλειοψηφίας σας, άρρωστοι υπάνθρωποι, πού κόπτεσθε, δήθεν, γιά τό μέλλον μας καί τήν δημοκρατία...
Τό μόνο πού επιφέρουν τά εμμετικά τσιτάτα καί ή πρακτική σας είναι ή διάρρηξη τής, όποιας, συνοχής έχει απομείνει σέ αυτήν τήν σπαρασσόμενη καί νοσούσα βαρέως, πλέον από τό δηλητήριο πού εγχύετε καθημερινώς, κοινωνία...
Τό μόνο πού καταφέρνετε, πλέον, μέ τεράστια επιτυχία, δυστυχώς, είναι νά σκοτώνετε, μέ τήν λογοδιάρροια σας, τίς έννοιες τών λέξεων πού περιτοιχίζουν τόν νού μας καί  μάς κρατάνε στήν ομάδα τών ελλόγων όντων...
Τό μόνο πού μπορώ, πλέον, νά κάνω πέρα από τήν απέραντη μου θλίψη, γιά όλα αυτά, είναι νά ευχηθώ μέσα από τά βάθη τής καρδιάς μου σέ εσάς καί τά, τόσο φυλαγμένα τέκνα σας, νά σάς στοιχειώση, επιτέλους, ή μνήμη τού σημερινού νεκρού καί νά σάς κυνηγάη σέ όλο τό υπόλοιπο τής σκυφτής καί ανάξιας ζωής σας...
Στίς συνειδήσεις τών ελευθέρων ανθρώπων είστε ήδη έκπτωτοι τού ανθρωπίνου αξιώματος. Είστε ανίκανοι νά φέρετε τόν τίτλο τού ανθρώπου, πόσο μάλλον τού αντιπροσώπου ενός λαού πού τόν έχετε καταδικάσει είς θάνατον... 

Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ

....Ήταν ένας λαός πρίγκηπας πού είχε όλα τά καλά τού κόσμου, περνούσε μιά ζωή ονειρεμένη, είχε όλη τήν γνώση τού κόσμου, είχε δικούς του θεούς, είχε δική του άποψη γιά ότι συνέβαινε γύρω του καί όλο τόν καιρό νά σκέφτεται τό πώς καί τό γιατί τής ύπαρξης του.
Αλλά, όπως είναι γνωστό σέ όλους, ή πολλή περισυλλογή αποσπά τόν άνθρωπο καί τόν καθιστά ευάλωτο έτσι όσο περνούσαν τά χρόνια αυτός ό λαός ησύχαζε καί ενδοσκοπούσε. Πέρασε, βέβαια καί πολλές κακουχίες, πολλούς πολέμους αλλά παντα έβγαινε νικητής μέ κάποιον μαγικό τρόπο. Όμως κάποια στιγμή πού χάζευε καί ξεκουραζόταν επάνω στά τρόπαια του, νομίζω ήταν κάπου στά 1825, μιά γυναικάρα, θαρρώ τήν λέγαν εξουσία, τόν τυλίγει μέ ωραία λόγια τού πουλάει έρωτα καί εκείνος σάν τεράστιο εγωπαθές καί αυτάρεσκο παγώνι πέφτει στόν έρωτα της καί τότε αυτή τόν μεταμορφώνει σέ ένα μπλέ βατραχάκι..." Από εδώ καί πέρα αυτή θά είναι η μοίρα σου κακομοίρη πότε θά είσαι μπλέ καί πότε πράσινος ανάλογα τό πού φυσάει καί θά πηδάς γιά νά ψυχαγωγείς εμένα τήν κυρία σου!!" τού λέει...
Ό καϋμένος ό πρίγκηπας τότε ρωτάει "Δηλαδή δέν θά ξαναγίνω ποτέ όπως ήμουν πρώτα?" "ΧάΧάΧά βεβαίως μόνο εάν σέ βρεί μιά κοπελιά καί σέ φιλήσει στό στόμα ... αλλά ποιά θά σέ θέλει στά χάλια πού είσαι μαύρε?? ΧάΧάΧά....."
Τό φθονερό γέλιο τής μάγισας αντήχησε στό μικρό κεφαλάκι τού βατραχοπρίγκηπα μας σάν τίς καμπάνες τού αγίου πέτρου....
Από τότε πέρασαν χρόνοι πολλοί καί ό βατραχάκος μας μιά γινόταν μπλέ καί μία πράσινος καί πάντα εκτελούσε, πειθήνια, τά πηδηματάκια πού τόν έβαζε νά κάνει ή κυρία εξουσία γιά τήν, δική της, διασκέδαση καί τών εκλεκτών φίλων της...Ό καϋμενάκος όταν είχε λίγο ελεύθερο χρόνο συλογιόταν τόν παλιό καλό καιρό καί τόν έπαιρνε τό παράπονο καί έκλαιγε γοερά "...Γιά κοίτα ρέ φίλε πού κατήντησα εγώ ό πρίγκηπας νά εξυπηρετώ τά βίτσια τής αθλιότητας, νά κάνω σάλτα πρός τέρψη τών αγραμμάτων καί νά μήν βρίσκεται καί καμιά γυναίκα νά μέ φιλήσει νά ξαναγίνω όπως ήμουν άρχοντας!!..." Τότε μιά καλή νεράϊδα τών βατράχων τόν λυπήθηκε καί πήγε κοντά του " Γιατί κλαίς καλό μου βατραχάκι?" τόν ρώτησε "Θέλει καί ρώτημα καλή μου νεράϊδα? δέν βλέπεις πώς έχω καταντήσει?" απαντά ό φίλος μας "Άν εξαιρέσουμε αυτήν τήν προσαρμοστικότητα στό μπλέ καί πράσινο χρώμα δέν βλέπω κάτι λάθος πάνω σου, έχεις δύο γερά χέρια πού παράγουν καί σού εξασφαλίζουν στέγη καί τροφή καί δέν έχεις τήν ανάγκη κανενός νά σέ καθοδηγεί, έχεις καί δύο μεγάλα πίσω πόδια πού , είναι ή αξιοπρέπεια σου, σού επιτρέπουν νά πηδάς ψηλά, ψηλώτερα από αυτούς πού σέ κοροϊδεύουν...Κράτα ψηλά τό κεφάλι λοιπόν καί αγωνίσου γιά τήν αξιοπρέπεια σου" Αυτά τού είπε ή νεράϊδα καί χάθηκε.
Ό φίλος μας σκέφτηκε τήν ανάλυση τής, αναθάρησε καί άρχισε νά αντιμετωπίζει τήν κατάσταση του πιό αισιόδοξα καί μέ τόλμη. Βγήκε στούς δρόμους έκανε απεργίες , στάσεις εργασίας προσπάθησε νά πάη κόντρα στήν, κακιά νεράϊδα, εξουσία. Όμως η εξουσία καί οί εντιμότατοι φίλοι της πρόσεξαν τήν διαφορά στήν συμπεριφορά τού βατράχου καί αμέσως έλαβαν μέτρα, διότι βλέπεις αναγνώστη μου, τέτοιες συμπεριφορές θεμελιώνουν δικαίωμα στό καλύτερο πού έρχεται καί κάτι τέτοιο είναι φυσικά απαράδεκτο για αυτήν καί τούς φίλους της. Έβαλε τά καλά της λοιπόν η εξουσία καί τόν διπλαρώσε τάχα ότι θά τού δώσει τό φιλί εάν δεχτεί νά λάβει μέρος σέ ένα επιστημονικό πείραμα. Ό βατραχάκος δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη...
Τόν έβαλε λοιπόν σέ ένα τραπέζι καί από κάτω ήταν θεατές οί εντιμότατοι συναίτεροι καί φίλοι της...
Ή εξουσία τότε βγάζει ένα μπαλτά καί τού κόβει τό ένα μπροστινό ποδάρι...Τήν έκπληξη του ακολούθησε ένα λάγνο βλέμμα της καί ή φωνή της σάν λεπίδα "Πήδα!!" καλά, καλά δέν έχει καταλάβει τί έγινε αλλά τό λάγνο βλέμμα καί ή προοπτική τού φιλιού τόν σπρώχνουν καί κάνει ένα σάλτο...Πρίν καταλάβει τί έγινε ό μπαλτάς τού κόβει καί τό άλλο μπροστινό πόδι...Αίμα ποτάμι, πόνος αβάσταχτος αλλά τό λάγνο βλέμμα της στηρίζεται καί από ένα χάδι καί ή εικόνα τού φιλιού έρχεται όλο καί πιό κοντά "Πήδα!!!" ό τόνος της δέν σηκώνει αντίρρηση καί ό φιλαράκος χωρίς τήν δύναμη του υποτάσσεται καί κάνει ένα σάλτο ακόμα....
Τό χαμόγελο στά χείλη της καί τό σώμα της πού γέρνει πρός αυτόν τόν κάνει νά πάρει λίγο κουράγιο αλλά, δυστυχώς, αντί γιά φιλί ό μπαλτάς τού κόβει τό ένα πίσω πόδι..."Πήδα!!!" ό πριγκηπας βάτραχος μας ενώ κλαίει από τόν φριχτό πόνο θυμάται τά λόγια τής καλής νεράϊδας "..Έχεις δύο τεράστια πίσω πόδια, πού είναι η αξιοπρέπεια σου, καί σού επιτρέπουν νά πηδάς ψηλά, ψηλώτερα, από αυτούς πού σέ κοροϊδεύουν..."όμως ή φωνή της πλέον έχει αγριέψει γιά τά καλά αλλά, έλα πού, τά μάτια της τού υπόσχονται τό όνειρο, τό χάδι της τού δίνει φτερά, θολώνει τήν εικόνα τής νεράϊδας καί τό σάλτο...έρχεται ζορισμένο καί μέ πόνο....ΝΤΑΠ....ό μπαλτάς πέφτει καί αποτελειώνει τό έργο του..ό φιλαράκος μας κοίτεται χωρίς άκρα ημιαναίσθητος έρμαιο τών διαθέσεων τής εξουσίας καί τών εντιμότατων φίλων της..."Πήδα!!!" ή εντολή μοιάζει πιά μέ κακόγουστο αστείο, ό βατραχάκος μας τό μόνο πού μπορεί νά κάνει πιά είναι νά συρθεί σάν ερπετό, έρμαιο, χωρίς καμμιά αξιοπρέπεια, σάν σκουλήκι πού επαιτεί γιά τήν ύπαρξη του πλέον...Αφού λοιπόν ή εξουσία βλέπει τήν αδυναμία αντίδρασης του κοιτάει τό κοινό της, τό οποίο επικροτεί σιωπηλά καί απευθύνεται θριαμβευτικά στόν βατραχάκο :
"Όπως κατάλαβες μικρέ καί ηλίθιε βάτραχε τό σωτήριο αυτό πείραμα έγινε γιά νά αποδείξη, στό είδος σου, ότι είσαι αναλώσιμος καί υπάρχεις μόνον γιά νά εξυπηρετής τούς σκοπούς μας!!" "Όπως όλοι είδατε φίλες καί φίλοι", λέει απευθυνόμενη πλέον στό κοινό της, "...μετά τό πέρας τού πειράματος οδηγούμεθα στό αναπόδραστον επιστημονικόν συμπέρασμα ότι, μετά τήν αποκοπή καί τού τετάρτου ποδός, τό σόκ είναι τόσο μεγάλο, ώστε ό βάτραχος κωφαίνεται!!"...." Καί πλέον καθίσταται πλήρως συνεργάσιμος καί διαχειρήσιμος."
                                                ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Τυχαία αναγνώστη μου καί γιά τήν πρόοδον τής κατανόησης από μέρους σου θά χρονολογήσω τίς εντολές τής εξουσίας τό πρώτο "Πήδα!!" ακούστηκε τό 2001. Τό δεύτερο "Πήδα!!" ακούστηκε τό 2004. Τό τρίτο "Πήδα!!"ακούστηκε τό 2010 καί βρισκόμαστε, πλέον, ημέρες ή ακόμα χειρότερα ώρες μακρυά από τό τέταρτο...
Σκέψου τήν ιστοριούλα μου πρίν πέσει ό μπαλτάς γιά τέταρτη φορά καί θά δείς ότι είναι στό χέρι σου εάν θά επιλέξεις νά είσαι "κωφός" καί "έρμαιο" , από τό σόκ τού πόνου ή  θά ακούσεις τήν καλή νεράϊδα καί θά εμπιστευτείς τήν δύναμη σου παλεύοντας  νά κρατήσης  τήν αξιοπρέπεια σου ακέραια...Διότι καλέ μου φίλε σκέψου ότι πίσω σου είναι καί άλλοι πρίγκηπες μικροί καί θά είναι κρίμα νά τούς αφήσης στό σκοτάδι καί τήν επιβουλή τής κακιάς νεράϊδας. Μάθε τους ότι σέ όλα τά αξιοπρεπή παραμύθια πάντα "ζούν αυτοί καλά...αλλά ΕΜΕΙΣ καλύτερα..."

Μιά φορά καί έναν καιρό ήταν ό Δύο Αρκούδες

"Θά τά πούμε σέ είκοσι φεγγάρια χλωμό πρόσωπο..." είπε ό Δύο Αρκούδες στόν Τζάκ Σμίθ καί τράβηξε κατά τά βουνά όπου τόν περίμενε ή οικογένεια του καί ή απεραντωσύνη τού, ανεξερεύνητου ακόμα, αμερικανικού βορρά. Εκεί στά βραχώδη όρη ό Δύο Αρκούδες, πού ανήκε στήν φυλή τών Iroqua, είχε όλη τήν άνεση νά ζή όπως ήθελε, αντιγράφοντας απλώς τήν φύση, χωρίς νά χρειάζεται, πρόσθετους, κανόνες ή νόμους γιά νά καταφέρνη νά ζή, μαζί, μέ τούς ομοφύλους του. Παρά τήν έλλειψη σχολείων, δασκάλων,  θεών καί αντιπροσώπων τους καί γενικώτερα τήν, παντελή απουσία, οιασδήποτε μορφής επιβολής, τρόπων καί κανόνων, ή φυλή του είχε κατακτήσει τήν αλήθεια τού σύμπαντος μέσω τού σεβασμού τών άλλων υπάρξεων καί κατά συνέπεια τήν ελευθερία της από τά δεσμά τού πιό σκοτεινού συναισθήματος τών ανθρώπων τού φόβου. Ό μόνος κανόνας πού οδηγούσε τήν φυλή του ήταν αυτός: "...Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό. Η γή δεν ανήκει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ανήκει στη γή. Κι ακόμα πως εμείς δεν δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σε αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μάς τους ίδιους".
Ό Τζάκ Σμίθ όμως, παρά τήν μακραίωνη ιστορία τής φυλής του,  αντί νά διδαχθή από τά λάθη καί τίς παραλείψεις τόσων γενεών, ή νά παραδειγματισθή από τήν φυλή τού Δύο Αρκούδες είχε καταφέρει νά συμβιώνη μέ τούς ομοφύλους του βάσει τού κανόνα: "...Ό θεός έπλασε τούς ανθρώπους καί ό sammuel j. kolt(εφευρέτης τού εξάσφαιρου) τούς  έκανε ίσους". Όμως, δέν ήταν όλοι καλοί στόν χειρισμό τού προϊόντος τού κυρίου kolt, καί τό αποτέλεσμα ήταν κάποιοι νά είναι πιό "ίσοι" από τούς άλλους. Οί λιγώτερο "ίσοι", λοιπόν, παρακινούμενοι από τό συναίσθημα τού φόβου καί επειδή κάπως έπρεπε νά τηρείται ή ισότης, έκαναν μιά σημαντικώτατη εκχώρηση, τού δικαιώματος τους, στήν ισότητα . Όρισαν  έναν από αυτούς, ώς σερίφη, καί τού εξεχώρησαν τό δικαίωμα νά σκοτώνη καί νά ασκή βία, νόμιμα καί χωρίς συνέπειες, είς όποιον παραβιάζει τήν "ισορροπία τού τρόμου" μέσα είς τήν οποίαν επέλεξαν νά ζούν. Αυτή ή εκχώρησις έκ μέρους τής φυλής, τού Τζάκ Σμίθ, είχε ώς αποτέλεσμα τήν αναγνώρισιν τής νομιμοποιήσεως τής εξουσίας καθώς καί τής επιβολής τής βίας, από αυτήν, ώς μοναδικού, μέσου διατήρησεως τής ειρηνικής συμβίωσεως. Ό σερίφης εδύνατο νά επιβάλλη τήν ισχύ του, επί οποίου επιθυμούσε, μέ άλλοθι αυτήν τήν ειρηνικήν συμβίωσιν. Βέβαια ό σερίφης, τίς πιό πολλές φορές, δέν ενεργούσε αυτοβούλως αλλά κατά τάς επιταγάς τού πιό "ίσου" εμπόρου, ό οποίος διακρίνοντας τήν ευκαιρία, εκμεταλεύθηκε  τήν νομιμοποίηση τής βίας καί άρχισε νά γίνεται ό ίδιος ρυθμιστής τών νόμων, κατά τά συμφέροντα του. Αυτή ή, σχετικά εύκολη, επιτυχία τόν ώθησε νά γίνεται όλο καί πιό αχόρταγος. Σκληραίνοντας περισότερο τούς νόμους, άρχισε νά εξασκή πλέον τρομοκρατία επί τών "λιγότερο ίσων" υπολοίπων. Ή μόνη πρόοδος έκτοτε, αφού έχουμε διανύσει διακόσια χρόνια, είναι ότι τό προϊόν τού κυρίου kolt, εξελίχθη είς τόν υπερθετικόν βαθμόν, Χιροσίμα, Ναγκασάκι, διευρύνοντας τήν έννοιαν τού  φόβου καθώς καί τό γεγονός ότι ό έμπορος έμαθε νά χειρίζεται  καί αξιοποίησε τό συναίσθημα, τού φόβου, είς τό έπακρον διά νά διασφαλίση, περαιτέρω, τήν εξουσίαν του επί τών υπολοίπων.Διά νά υπάρξη μιά επίφασις δημοκρατικότητος καί νά διασκεδασθή ό φόβος τών υπολοίπων, επινόησε καί επέβαλλε, μέ τήν ανοχήν καί τήν, δολίως αποκτηθείσα, στήριξιν τών πολλών ένα δαιδαλώδες σύστημα προστηθέντων αχυρανθρώπων καί συστημάτων διακυβέρνησης, ούτως ώστε ό οιοσδήποτε αντιδρών, εάν δέν παραιτείτο τών δικαιωμάτων του διά τής γραφειοκρατίας, νά αποθαρύνεται διά τής νόμιμης βίας.
Έτσι σήμερα έχουμε νομοθετικήν εξουσίαν, δικαστικήν εξουσίαν, πρεσβείες τού κάθε είδους θεού, αστυνομίαν καί μέσα μαζικής ενημερώσεως. Οί, μέν πρώτες, νομιμοποιούνται νά θεσμοθετούν, νά εμπεδώνουν στίς συνειδήσεις τόν φόβο καί νά επιβάλλουν τούς κανόνες συμβίωσης, πάντοτε κατά τά συμφέροντα τους. Τά δέ δεύτερα διά νά διαδίδουν τόν λόγον τής εκάστοτε εξουσίας. Οί οικογένειες, τά σχολεία, οί στρατοί καί οί πάσης φύσεως αντιπρόσωποι θεού έχοντας πλέον ενσωματωθεί είς τό οπλοστάσιον τής εξουσίας, μαθαίνουν τούς ανθρώπους, μεγαλώνοντας, νά φοβούνται τά πάντα.
Ό άνθρωπος, μέσω αυτής τής διαπαιδαγώγησης, γίνεται έρμαιο τού, αναιτίου, συναισθήματος τού φόβου καί άρα υποχείριον εύκολα διαχειριζόμενον από τήν εξουσία. Εξηγούμαι από τήν στιγμήν πού γεννάται, ό άνθρωπος, ή μόνη σταθερά πού τού δίδεται είναι ότι θά πεθάνη, πράγμα πού είναι καί ή υπέρτατη μορφή τού φόβου, είναι αυτό τό κενό λογικής, ή κερκόπορτα τού νού από όπου εισβάλλουν όλοι οί στρατοί τής, κάθε μορφής, εξουσίας, αναίτιον, λοιπόν, συναίσθημα ό φόβος διότι έχοντας μίαν τόσο απόλυτη καί καταλυτική διαβεβαίωση διά τό μέλλον του, έχει όλον τόν καιρό, ζώντας νά εκμεταλευθή τόν χρόνον του, νά κατανοήση τήν εφημερότητα καί τήν ασημαντότητα του, σέ σχέση, μέ τό όλον τού σύμπαντος πού τόν περιβάλλει καί νά μπορέση, έτσι, νά ζήση ψύχραιμα, νά δημιουργήση χωρίς τήν ανάγκη τού, ελεεινού αυτού, συναισθήματος καί τών συνεπακολούθων καταστάσεων του.
Βλέπουμε, λοιπόν, αναγνώστη μου δύο διαφορετικές θεωρήσεις τού ιδίου θέματος, αυτού τής συμβίωσης τών ανθρώπων. Από τήν μία έχουμε τόν Δύο Αρκούδες ό οποίος έχει κάνει ειρήνη μέ τόν φόβο του καί ζεί σέ πλήρη αρμονία μέ τούς συνανθρώπους του. Από τήν άλλη έχουμε τόν Τζάκ Σμίθ, ό οποίος είναι ένα πλάσμα άβουλο, έρμαιο τού φόβου του καί πλήρως υποταγμένου στίς ορέξεις τής εξουσίας, πού ό ίδιος νομιμοποίησε νά τόν δυναστεύη. Ή κοινή "άφοβη" λογική υπαγορεύει ότι ό τρόπος ζωής τού Δύο Αρκούδες είναι σαφέστατα καλύτερος. Δυστυχώς, όμως, ή εφεύρεσις τού κυρίου kolt καί τό υπεράριθμον τής φυλής τού Τζάκ Σμίθ κατίσχυσαν τής φυλής καί τής φιλοσοφίας τού. 
Έτσι μετά από τόσα χρόνια ή φυλή μας έχοντας, πλέον, κατακτήσει τόν υπερεαλιστικόν τίτλον τής "προοδευτικότητος" συνεχίζει τό καταστροφικό της έργο επί τού πλανήτη πού τήν φιλοξενεί καί  λεονταρίζει διά νά αποκρύψει, τό γεγονός, ότι κατατρύχεται από τόν φόβο καί είναι παραδομένη άνευ όρων είς τήν βασιλεία τών ουρανών καί τών εμπόρων... 

ΠΟΡΙΣΜΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Έν Βρυξέλλαις 22/7/2011

Ασθενής: Ελληνική Δημοκρατία

Φύλλον:  Θήλυ

Ηλικία :   190 έτη

Κατόπιν αιτήσεως τών συγγενών καί τής ασφαλιστικής εταιρείας Τroica Ιnsurance co συνεκλήθη σήμερον επείγον ιατρικόν συμβούλιον μέ τήν συμμετοχήν 27 εξεχόντων ιατρών τού ιδρύματος Ε.Ε,  καθώς καί αντιπροσώπων τών συγγενών. Θέματα τού συμβουλίου υπήρξαν ή ασφαλής διάγνωσις,  οί πιθανοί τρόποι θεραπείας καί τέλος ή διευθέτησις τών νοσηλείων τής ασθενούς καθ' ότι οί συγγενείς διέρχονται περίοδον οικονομικών δυσκολιών.

Πρόεδρος τού συμβουλίου ορίσθη ή πρωκτολόγος - χειρούργος κυρία Angella Mercell , γραμματεύς ό  αερολόγος - χειρούργος κύριος Nicolla  Sarcosi  καί συντονιστής ό αριστεύσας μαθητευόμενος Van Rombay. Τά αποτελέσματα τού συμβουλίου περιγράφονται αναλυτικά κάτωθι

Ι.  ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΣΘΕΝΟΥΣ

Άπαντες οί ιατροί τού συμβουλίου κατέληξαν πώς ή γενική εικόνα τών εξετάσεων αίματος, ούρων καθώς καί οί απεικονιστικές (MRI , CT ) θέτουν βάσιμη υποψία μίας, εκλειπούσης κατά τά φαινόμενα, παλαιάς νόσου, επανεμφανιζομένης ωστόσο μέ μίαν μετάλλαξιν, ιδιαζούσης κακοηθείας. Πρόκειται διά  τήν νόσον: 

"Erythematodes economical lupus zoster "  ή επί τό ελληνικώτερον "Ερυθυματώδης οικονομικός έρπυς ζωστήρ". Ή ανωτέρω νόσος προσβάλλει τόν οργανισμόν έκ τώ έσω, είς τρία στάδια, προκαλώντας αδυναμία κυκλοφορίας τών οικονομικών αιμοσφαιρίων, μέ αποτέλεσμα τήν ανάγκην συνεχών μεταγγίσεων τού ασθενούς μέ νέα, είς τό πρώτον,  τήν ολική ανικανότητα από μέρους του πρός αυτοεξυπηρέτησιν, είς τό δεύτερον καί τέλος, είς τό τρίτον, τόν θάνατον διά οικονομικής ασφυξίας.

ΙΙ. ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ

Τό στάδιον τής νόσου δύναται νά καθορισθή, μέ ελαφράν απόκλισιν, διότι ή νόσος εξεδηλώθει επί εδάφους μιάς χρονίας οικονομικής ανικανότητος τής οποίας τά αποτελέσματα επιβαρύνουν τήν συνολικήν εικόνα. Άπαντες συνεφώνησαν πώς ή ασθενής ευρίσκεται είς τό δεύτερον στάδιον τής νόσου καί ότι ή πρόβλεψις της είναι δυσμενής. 

ΙΙΙ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Κατόπιν εισηγήσεως τής προέδρου κυρίας Mercell  απεφασίσθη ομοφώνως, είς πρώτον στάδιον, ή διατήρησις τής ασθενούς είς πλήρην απομόνωσιν καθ' ότι υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις μεταδοτικότητος. Ακολούθως, διά τό θέμα τής θεραπείας, απεφασίσθη ομοφώνως νά εφαρμοσθή ένα νεώτερον καί ισχυρώτερον σχήμα χημειοθεραπείας  τό οποίον αποτελείται από τάς ουσίας Tokoglyfine,  Esxrokerdine καί Aplistine. Επίσης απεφασίσθη, λόγω τής ισχυρότητος τού χημειοθεραπευτικού σχήματος ή ασθενής νά  κατατασταλή, επί τριαντακονταετίαν, μέ τάς ουσίας Ekviastine, Bieomycine καί Tromokratine οί οποίες διατίθενται από τό κρατικόν μονοπώλιον.

Τέλος γιά τήν πληρωμήν, ενός μικρού  μέρους, τών νοσηλείων απεφασίσθη, ομοφώνως πάντα καί διά τόν λόγον ότι ή πρόβλεψις τής ασθενούς είναι δυσμενής, ή εξαγωγή καί πωλησις τών βασικών οργάνων τής ασθενούς είς τήν διεθνήν αγοράν. Τό δέ σώμα νά διατηρηθή είς τήν ζωήν διά νά διεξάγονται πειράματα  άττινα θά αποφέρουν επίσης κέρδος είς τάς αγοράς.

Ή ανωτέρω έκθεσις κρίνεται ώς, ιδιαιτέρως, εμπιστευτική καί αφού διανεμηθεί είς τούς ενδιαφερομένους απαιτείται, υπό τών συγγενών, ή πλήρης συμμόρφωσις καί εχεμύθεια επί τών συμφωνηθέντων. Διά τήν πιστήν εφαρμογήν τών αποφάσεων υπεύθυνοι ορίζονται οί αντιπρόσωποι τών συγγενών, οίτινες θά εποπτεύονται από τό ιατρικόν συμβούλιον.
Διά τά πρακτικά νά αναφερθεί ότι, έκ μέρους τών συγγενών, εξεφράσθησαν πλείστες καί κάθετες αντιρρήσεις ώς πρός τόν τρόπον αντιμετωπίσεως τής ασθενείας, αλλά υπερίσχυσαν οί "ψυχραιμώτερες" φωνές, τών αντιπροσώπων τους, οίτινες διαβεβαίωσαν τό συμβούλιον καί τήν Τroica Ιnsurance co ότι θά επιβάλλουν τήν άποψιν των επί τών συγγενών ώς οί "πλέον ειδικοί" σέ θέματα καταστολής καί χειραγώγησης.

...Πρός ηλιθίους! Επιστολή πρώτη!

...Αδελφοί μου,

ακολουθεί ένα κείμενο, μνημείο, αλλαζονείας, επάρσεως καί σκατοψυχίας...

Τό κείμενο τής επιστολής πού έστειλε ό "κύριος" ντούμας, αντιπρόεδρος τής ενώσεως αστυνομικών υπαλλήλων.Ένα κείμενο τό οποίο ζέει αποπνικτική τήν οσμή τού βόθρου ό οποίος προσομοιάζει μέ τά μυαλά αυτών τών "...ενστόλων κυνών φυλάκων" καί ό οποίος υπερπληρωθείς ξεχείλισε τόν Ιούλη πού διανύουμε...

Εντός παρενθέσεων έχω κάνει κάποια σχόλια ώς "τύπον" απάντησης στό παραλήρημμα τού hommo ilithious πού τήν συνέταξε...

«Σ υ γ ν ώ μ η…. Ναι, αλλά από ποιόν; (Από τόν λαό, τού οποίου είσθε μέρος καί πού δέρνατε αλύπητα?? κύριε..)

ΠΑΝΤΑ θεωρούσα κακό, κάποιος να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του.

ΟΜΟΙΩΣ πάντα πίστευα, ότι οι Έλληνες Πολίτες, έχουν την καλύτερη Αστυνομία στον Κόσμο. (Αυτό είναι κορυφαία στιγμή τού παγκοσμίου χιούμορ!! κύριε..)

ΕΔΩ και ένα μήνα οι Συνάδελφοί μας των Αθηνών, βιώνουν όμως μια πραγματικά απίστευτη κατάσταση.(Οί πολίτες, εδώ καί σαράντα χρόνια, νά δείτε!! κύριε..)

ΕΔΩ και ένα μήνα, οι αδικοπραξίες, οι βλασφημίες, οι ύβρεις, οι επιθέσεις κατά των Συναδέλφων μας, ιδιαιτέρως δε σε αυτούς που υπηρετούν στην Δ. Α. Επιχειρήσεων, έχουν λάβει διαστάσεις επιδημίας.(Βεβαίως! Επιδημίας πού ενέσκηψε καί επί τόσων καί τόσων άλλων πού είτε από πυροσβεστήρες είτε από ζαρτινιέρες εχουν κάνει κατάληψη στίς εντατικές.. κύριε..)

ΕΔΩ και ένα μήνα οργανωμένες μειοψηφίες επιβάλουν την θέλησή τους στους πολλούς.(Εδώ τί νά πείς!! Λέτε τήν αλήθεια!! κύριε..)

ΕΔΩ και ένα μήνα προσβάλλονται βάναυσα οι Συνάδελφοί μας, ωσάν αυτοί να είναι υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στην δόλια Πατρίδα μας.(Οί συνάδελφοι σας φυλάνε, μέ αξιοθαύμαστον ζήλον οφείλω νά ομολογήσω,εάν αφουγκραστώ τήν πλάτη μου καί τό αναπνευστικό μου σύστημα, δεκαπέντε ημέρες μετά, τούς υπευθύνους!! Άρα είναι ΣΥΝυπεύθυνοι!! κύριε..)

ΕΔΩ και ένα μήνα σημειώνεται παντελής απουσία Φυσικής και Πολιτικής Ηγεσίας, ου μην αλλά και Συνδικαλιστικής.(Μεγάλες αλήθειες πού καίνε...Τό, όποιο, μυαλό σάς έχει απομείνει, κύριε..)

ΒΛΕΠΑΜΕ την τεταμένη ατμόσφαιρα και πιέσαμε, ώστε να βγουν τα «οχήματα φραγμού», προκειμένου να «απομακρύνουμε» τους Συναδέλφους μας από τα ταραχοποιά εκείνα στοιχεία, των οποίων η δραστηριότητα διαφάνηκε νωρίς.(Όπως λέμε "πίσω από τήν βιτρίνα ή επαρχία..." κύριε..)

ΕΙΧΑΜΕ αποφασίσει, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους αγανακτισμένους, να θέσουμε το βασικό αμυντικό μας εργαλείο, την ασπίδα, παρά πόδα. Και το κάναμε…(Όμως τά άλλα, τά βασικά, δολοφονικά σας εργαλεία τά είχατε ανά χείρας!! κύριε...)

ΑΣ μην ξεχνάμε, ότι από τα πρώτα (οικονομικά) θύματα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, είμαστε κατά κύριο λόγο εμείς.(Δέν λησμονήσατε όμως, όπως όλοι,εμείς, οί άλλοι, απάτριδες καί αχάριστοι τήν ιδεολογία τού φύλακα κύνα ναι?? κύριε..)

ΗΜΕΡΑ με την ημέρα, απέναντι στους Συναδέλφους μας έβγαιναν όλο και περισσότερο γκρίζοι «αγανακτισμένοι».(Φέρτε τήν μύγα πίσω είναι δική μας!! κύριε..)

ΟΙ Συνάδελφοί μας, μετά τα δεκαοκτάωρα της Κερατέας, άρχισαν να «χτυπάνε» εικοσάωρα στο Σύνταγμα.(Εκτός από δεκαοχτάωρα καί εικοσάωρα χτυπούσαν καί εγκύους καί γέροντες έτσι γιά νά περνάει ή ρημαδοώρα. Έτσι δέν έιναι?? κύριε..)

Η Κοινωνία μας παρακολουθούσε με τρόμο τα τεκταινόμενα πέριξ του Κοινοβουλίου.(Γεγονός είναι ότι αυξήθηκε ή κατανάλωση χάρτου υγείας εντός τού κοινοβουλίου.. κύριε..)

ΟΠΟΙΟΣ ή όποια είχε προβλήματα στο σπίτι του, στην οικογένειά του, στον περίγυρό του, με τον εαυτό του, τα «ξεφόρτωνε» πάνω στους Συναδέλφους μας.(Ενώ είναι τοίς πάσι γνωστόν ότι εσέις τά "ξεφορτώνετε" σπίτι σας!! Στόν δρόμο "ξεφορτώνετε" μόνο χημικά.. κύριε)

ΟΙ λέξεις, ψυχραιμία, αυτοκυριαρχία, μην προκαλείτε ήταν η μόνιμη απάντηση άνωθεν στις αναφερόμενες μέσω ασυρμάτου αδικοπραξίες προς το Κέντρο Επιχειρήσεων. Προφανώς κάποιοι εκεί μέσα να αγνοούν ότι και οι Αστυνομικοί έχουν Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. ΚΝΣ.(Αυτές οί λέξεις είναι καί οί ΠΡΩΤΕΣ πού μαθαίνει κάποιος πού καλείται νά μεταχειρίζεται όπλα κύριε!! Εάν δέν τίς αντέχει τό ΚΝΣ σας άς διαλέγατε κάποιο άλλο επάγγελμα, άλλωστε,ΚΑΜΜΙΑ, εκτός από τήν δική σας, τήν δουλειά, έτσι όπως τήν εννοείτε, δέν είναι ντροπή ναί?? κύριε)

ΔΗΘΕΝ «κοινωνικοί αγωνιστές», πρεζάκηδες, χαοτικοί, πρόστυχες γυναίκες, ξεπεσμένοι συνδικαλιστές, χούλιγκανς, σκίνχεντς και το κάθε «καρυδιάς καρύδι»(Ενώ οί σωστοί πολίτες κάθονται σπίτι καί ανέχονται τά πάντα!!! Έτσι δέν είναι?? κύριε..)ερχόταν και «ξεφόρτωνε» μπροστά στους Συναδέλφους μας. Προφανώς και αυτοί αγνοούσαν ότι καταφέρονταν εναντίον της «Δημοσίας Δυνάμεως».(Ή γνώμη σας γιά τό επάγγελμα σας, κύριε, είναι άν μή τί άλλο ανησυχητική!!! κύριε..)

ΕΝΤΕΚΑΧΡΟΝΑ τέκνα μεταναστών,(Μόνο αυτά, τά τέκνα, βλέπατε πίσω από τήν μάσκα σας κύριε??) που η μόνη Ελληνική λέξη που μπορούσαν να προφέρουν ήταν το «μαλάκα», δεν δίσταζαν να την απευθύνουν εναντίον μας!!!

ΚΑΙ φθάσαμε στις 28 και 29 Ιουνίου, οπότε το σχέδιο ανωμαλίας έφθασε στην κορύφωσή του.(Ε! Ναί!! Μετά τήν πρόβα τή κερατέας!! Διά νά μήν λησμονούμε καί τό αφεντικό σας τόν κύριο πρόεδρο τής εφεε καί "πετυχημένο", από όπου καί άν προσέφερε υπηρεσίαν, δημοκράτη κύριο παπουτσή! κύριε..) Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. 30.000 κιλά πέτρες και μάρμαρα. 1.500.000 ευρώ ζημιές.(Επίσης ένας τόνος χημικές ουσίες, 3.000 χειροβομβίδες, 8.000 ακυρώσεις κρατήσεων...έτσι γιά νά μήν παραλείπουμε καί τό, υπόλοιπο, έργο σας κύριε!!) Η ζημιά στον τουρισμό απερίγραπτη. Μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις έκλεισαν. Εμπρησμοί. Λεηλασίες. Φόβος και τρόμος στους ανυποψίαστους και ήσυχους συμπολίτες μας.(Από τά δικά σας χέρια!! Καί επί υποψιασμένων καί ανησύχων πλέον πολιτών μήν επανερχόμεθα καί κουράζουμε!! κύριε) Δακρυγόνα.(..Από πού?? Άραγε?? Μά φυσικά από διαστημόπλοια εξωγήινων πού έριχναν μαζί καί αρκούδες...Αυτή δέν είναι ή μόνη αλήθεια κύριε??) ΑΠΟ όλα αυτά η τηλεόραση δεν είδε τίποτα. (Μείνετε ήσυχος τά είδε!! Τά είδαμε!! Όλα!! Όλοι!! κύριε..)Δεν μπορούσε να δεί τον «Κανόνα Προσταγής»(Τήν omerta τών αφεντικών σας κύριε??)της Ελληνικής Πολιτείας προς τους Ενστόλους Αστυνομικούς. Είδε μόνο τις (ανύπαρκτες) (Τό άλλο μέ τόν τοτό νά μήν τό αναφέρω έ??) σχέσεις «Αστυνομίας – ακροδεξιών».

ΜΙΑ ματιά στις προσαγωγές και στις συλλήψεις που έγιναν τις δύο ημέρες θα ήταν αρκούντως αποκαλυπτική. Ιδιαιτέρως αυτές του Τούρκου «Αχμέτ» και του Αλγερινού «Χασάν».(Μά φυσικά!!! Αφού οί "άλλοι" πήγαν μέσα στήν βουλή, μέ τήν βοήθεια σας, τούς είδαμε!! Βλέπετε τώρα μέ τήν ψηφιακή τεχνολογία οί βρυκόλακες "γράφουν" στόν φακό.. κύριε..) Αλλά αυτά μάλλον αφορούν την πραγματική δημοσιογραφία…

ΑΦΗΣΑ τελευταίους τους 131 τραυματίες και ακρωτηριασμένους Συναδέλφους μας, οι οποίοι με αυταπάρνηση, γενναιότητα, αλληλεγγύη (Ή αλλοιώς πώς χάνουν τό νόημα τους οί λέξεις..κύριε..) και πολύ κόπο κράτησαν όρθια την Δημοκρατία και την Ελευθερία ( γιατί μία κλίση όπως ή siemens, τό βατοπέδι, τά ομόλογα, ό παπανικολής τήν είχανε!! Έτσι δέν είναι κύριε??) στον ρημαγμένο αυτόν τόπο. Την Δημοκρατία όπως την επέβαλαν ( Ό ορισμός τών ελευθέρων καθεστώτων "επέβαλαν")με την ψήφο τους οι Συμπολίτες μας.

ΚΟΝΤΑ σε αυτούς να μην παραλείψω τους Συναδέλφους μας της Υποδ/νσεως Τροχαίας Αθηνών και της Δ/νσης Αμέσου Δράσεως Αττικής με την ΄Αμεση Δράση και τις ομάδες ΔΙ.ΑΣ. και ΔΕΛΤΑ.(Πού πέταγαν χειροβομβίδες μέσα σέ καταστήματα εστίασης καί πάταγαν πεζούς...Αλλοίμονο!! Νά παραλείψετε τό ιππικό τών βορείων κύριε!!!!)

Καλή η συγνώμη κύριε πρόεδρε της ΠΟΑΣΥ, αλλά από τότε που βγήκε, χάθηκε το φιλότιμο!

Δημήτριος Λ. Ντούμας

A' Αντιπρόεδρος Ε.Α.Υ.Α»

(Οπότε κύριε ντούμα καλά κάνετε καί δέν ζητάτε συγνώμη από κανένα μας!! κρατήστε, μόνο, τό φιλότιμο σας γιά τό "χέρι" πού σάς ταϊζει...Έτσι κάνει κάθε φιλότιμος κύων φύλαξ ό οποίος, σέβεται τόν εαυτόν του καί ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ!!!)

...Ο εχθρός λαός Η περί δημοκρατίας

...Αυτά τά μάτια, ίσως, νά έχουν δεί τούς γερμανούς σέ αυτήν τήν πόλη, ίσως τόν εμφύλιο σπαραγμό, ίσως τήν επταετή νύκτα, ίσως, μετά από όλα αυτά, νά έχουν σχηματίσει εικόνα γιά τόν κόσμο καί τήν ζωή, ίσως νά έχουν δεί παιδιά καί εγγόνια νά μεγαλώνουν δίπλα τους, ίσως έχουν κάνει όνειρα γιά ένα καλύτερο μέλλον γιά αυτά...Μά ετούτη τήν στιγμή φαίνονται, τόσο, ανήμπορα νά δούν καί νά μεταφέρουν τήν εικόνα πού λαμβάνουν στόν εγκέφαλο τού κατόχου τους, φαίνονται τόσο απορημένα, τόσο καταβεβλημένα, τόσο πληγωμένα...

Άραγε αυτά τά μάτια νά δακρύζουν από τά χημικά καί τήν βία πού ασκείται γιά νά μήν ενοχληθή, ή όποια, συνείδηση έχει απομείνει στούς αντιπροσώπους πού ό κάτοχος τους ψήφισε νά τόν εκπροσωπούν??

Ή μήπως από τήν συνειδητοποίηση, τού ότι, εμπρός τους ξετυλίγεται ή πλήρης ανατροπή, τής βεβαιότητας, τού ότι ό καθημερινός αγώνας τού κατόχου τους, πού έγινε, γιά ένα καλύτερο αύριο, γιά ένα καλύτερο κόσμο, γιά ένα κόσμο, στόν οποίο ή δημοκρατία θά έχει εδραιωθεί καί όλοι θά απολαμβάνουν εξ' ίσου τήν ελευθερία τού λόγου, τήν ισότητα στίς ευκαιρίες, τήν συνύπαρξη μεταξύ τών, ατομικών, διαφορετικοτήτων πήγε χαμένος??

Ή δημοκρατία, βλέπεις αναγνώστη μου, από τήν πρώτη στιγμή πού πρωτοδιατυπώθηκε καί εφαρμόστηκε, μέ τίς όποιες αδυναμίες της, πρίν από 2600 έτη, έχει μεταλλαχθεί άπειρες φορές ακολουθώντας, όμως, πορεία αντιστρόφως ανάλογη από αυτήν, πού θά πρόδιδε, ή προοδευτικότης της ώς ιδέας καί ώς πολιτεύματος. Κατέληξε, μέσα από συνεχείς ερμηνείες της, σέ αρχή τών ολίγων.

Αυτά τά μάτια φαίνονται νά συνειδητοποιούν πλέον, μέ φρίκη, ότι κάθε φορά, πού τούς δίνοταν τό δικαίωμα, δέν ψήφιζαν, γιά ένα καλύτερο μέλλον, αλλά, συναλλασόμενα, εκχωρούσαν κάθε φορά καί μιά παραπάνω αρμοδιότητα στούς ολίγους.

Αυτά τά μάτια φαίνονται νά συνειδητοποιούν πλέον, μέ φρίκη, ότι νόμιζαν πώς, τόσα χρόνια, ζούσαν σωστά εμπνεόμενα καί αντιγράφοντα, τήν ληστρική συμπεριφορά, από τούς ολίγους.

Αυτά τά μάτια φαίνονται νά συνειδητοποιούν, πλέον,μέ φρίκη, ότι όσα έμαθαν καί μετέδωσαν μέ τήν σειρά τους στά παιδιά τους, ώς αξίες, όπως οί έννοιες δημοκρατία,πατρίδα, ελευθερία, ιστορία, δικαιώματα τίθενται υπό επαναδιαπραγμάτευση καί μάλιστα από μηδενική βάση.

Αυτά τά μάτια φαίνονται νά συνειδητοποιούν, πλέον, μέ φρίκη, ότι σέ αυτήν τήν ηλικία τούς στερείται, τό θεμέλιο αγαθό τής ανθρώπινης ύπαρξης, τό δικαίωμα τής αξιοπρέπειας.

Αυτά τά μάτια φαίνονται νά συνειδητοποιούν πλέον, μέ φρίκη, ότι είναι ό εχθρός! 'Ο εχθρός λαός τών αδιστάκτων ολίγων.

Νοιώθω τήν ανάγκη σέ αυτά τά μάτια, όσα λάθη καί άν έχουν διαπράξει, όσο "κοντά" καί άν εβλεπαν, ώς ελαχίστη παρηγοριά, νά χαρίσω τά λόγια τού κυρίου Καμπανέλη

"...όποιος φοβάται φωνή νά ακούη από τόν λαό

σέ έρημο τόπο ζεί καί βασιλεύει

κάστρο φυλάει ερημικό καί έχει τόν φόβο φυλακτό..."

Μέ τήν ελπίδα ότι οί νεώτερες γενιές έχουν παραδειγματισθεί από τά λάθη μας καί δέν πρόκειται νά τά επαναλάβουν, μήπως καί μπορέσουν νά φτιάξουν καί νά προλάβουν νά ζήσουν σέ ένα κόσμο καλύτερο από αυτό τό έκτρωμα πού παραδίνουμε φεύγοντας...

.