Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

...ΠΕΡΙ ΕΚΠΤΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΟΣ

Μιλάτε!! Μιλάτε!!! Ανθρωπόμορφα κτήνη μέ βουλευτική αναισθησία...
Ανθρώπινα σκουπίδια, πού ούτε οί ύαινες δέν θά καταδεχόντο νά τραφούν μέ τήν σάπια καί ζέουσα σάρκα σας, μιλάτε από τού βήματος τής δημοκρατίας, τών 154 οσφυοκαμπτών, γιά τήν συνειδησιακή σας κατάσταση...Μιλάτε γιά τόν βαθύ προβληματισμό σας γιά τό μέλλον τού τόπου...Μιλάτε γιά τήν ανάγκη νά ψηφίσετε γιατί δέν θά έχει άλλο χρήμα νά... καταχραστείτε.
Μιλάτε...Μιλάτε...Είστε σέ ένα εμπύρετο παραλήρημα πού τό μόνο πού κάνει πλέον είναι νά φορτίζη μέ τάση τά ήδη τεντωμένα νεύρα μας καί νά τσακίζη τίς ζωές μας. 
Αλλά μετά καί τήν σημερινή, άθλια, προβοκατόρικη καί ελεεινή παράσταση πού σάς απέφερε, επιτέλους πόσο τό επεδιώκατε, έναν νεκρό καί μάς στέρησε έναν καλό άνθρωπο πού , άν μή τί άλλο, αγωνιζόταν αντί νά τά πίνη στού ψυρρή κατά τίς ορέξεις τίς δικές σας καί τών αφεντικών σας...
Τό μόνο πού φτάνει, πλέον, στά αυτιά μου, όταν εξεμείτε ή κατ' ευφημισμόν ομιλείτε, είναι ένας φρικτός, συρικτός ήχος όπως τής οχιάς πρίν δαγκώσει τό θύμα της...
Τό μόνο πού καταφέρνω, πλέον μέ τεράστια αηδία, νά δώ  είναι τά κατάλοιπα τού εμμετού σας, στό βήμα τής πλειοψηφίας σας, άρρωστοι υπάνθρωποι, πού κόπτεσθε, δήθεν, γιά τό μέλλον μας καί τήν δημοκρατία...
Τό μόνο πού επιφέρουν τά εμμετικά τσιτάτα καί ή πρακτική σας είναι ή διάρρηξη τής, όποιας, συνοχής έχει απομείνει σέ αυτήν τήν σπαρασσόμενη καί νοσούσα βαρέως, πλέον από τό δηλητήριο πού εγχύετε καθημερινώς, κοινωνία...
Τό μόνο πού καταφέρνετε, πλέον, μέ τεράστια επιτυχία, δυστυχώς, είναι νά σκοτώνετε, μέ τήν λογοδιάρροια σας, τίς έννοιες τών λέξεων πού περιτοιχίζουν τόν νού μας καί  μάς κρατάνε στήν ομάδα τών ελλόγων όντων...
Τό μόνο πού μπορώ, πλέον, νά κάνω πέρα από τήν απέραντη μου θλίψη, γιά όλα αυτά, είναι νά ευχηθώ μέσα από τά βάθη τής καρδιάς μου σέ εσάς καί τά, τόσο φυλαγμένα τέκνα σας, νά σάς στοιχειώση, επιτέλους, ή μνήμη τού σημερινού νεκρού καί νά σάς κυνηγάη σέ όλο τό υπόλοιπο τής σκυφτής καί ανάξιας ζωής σας...
Στίς συνειδήσεις τών ελευθέρων ανθρώπων είστε ήδη έκπτωτοι τού ανθρωπίνου αξιώματος. Είστε ανίκανοι νά φέρετε τόν τίτλο τού ανθρώπου, πόσο μάλλον τού αντιπροσώπου ενός λαού πού τόν έχετε καταδικάσει είς θάνατον... 

1 σχόλιο:

  1. Τι να σχολιάσεις όταν αισθάνεσαι μια μπότα να σε πατάει στο λαιμό, όταν οι λέξεις που χρησιμοποιούν αυτοί οι τύποι και οι τύπισσες έχουν χάσει το νόημά τους...αυτοί έχουν κάνει εκπτώσεις στα πάντα και τώρα ξεπουλάνε...δεν θα τους στοιχειώσει τίποτε, όμως...γιατί είναι ανίκανοι ακόμη και γι'αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή