Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

...ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΑΘΟΣ

..Μιά φορά καί έναν καιρό ήτανε Νύχτα παντού...
Μιά νύχτα,πηχτή,παγωμένη,πού κυλούσε μέσα στά χέρια τού ήρωα τού παραμυθιού μας.
Αυτός ο ήρωας είχε πολλά ονόματα
ΠΑΝ-ΣΟΦΟΣ,ΠΑΝ-ΑΓΑΘΟΣ,ΠΑΝ-ΤΟΓΝΩΣΤΗΣ,ΠΑΝ-ΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ.Καί όλα άρχιζαν από ΠΑΝ...
Εμείς θά τό λέμε απλά "ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ)".
Τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) λοιπόν ένοιωθε τήν νύχτα νά τό περιτριγυρίζει, νά τού χαιδεύεται καί νά τού ψιθυρίζει τά λόγια τών προγόνων του ότι είναι ο άρχοντας όλων τών κόσμων,ότι είναι ότι πιό δυνατό υπήρξε η θά υπάρξει παντού καί άλλα τέτοια μεγαλόσχημα...
Όμως σέ κάποια άκρια τού τεράστιου,ομολογουμένως, μυαλού του τριγύριζαν κάποια σκοτεινά καί μοιραία,όπως θά δούμε παρακάτω, πράγματα πού τά λένε σκέψεις.
Αυτά τά πραγματάκια τού ψιθύριζαν:
Τί αξία έχει νά είσαι ΠΑΝ.... άν είσαι μόνος???
Τί αξία έχει νά είσαι ΠΑΝ.... άν δέν μπορείς να κάνεις πράγματα???
καί άλλα τέτοια,εμπρηστικά λογάκια,πού στά αυτιά τού ήρωα μας ακούγοταν πέρα γιά πέρα αληθινά καί λογικά.Αποφασίζει λοιπόν νά φτιάξει ένα σκηνικό γιά νά μπορεί νά πρωταγωνιστεί στά αλήθεια..
Σηκώνεται τινάζει τήν νύχτα από πάνω του καί φωνάζει επιτακτικά,όπως άρμοζε στίς καταβολές του: "Νά γίνει φώς!!!"....
Μιά εκτυφλωτική δέσμη φωτός λούζει ξαφνικά τόν χώρο αναγκάζοντας τήν νύχτα νά τό βάλει στά πόδια πανικόβλητη!! Ό ήρωας μας νοιώθει μέσα του μιά άφατη ικανοποίηση γιά τό επίτευγμα του καί συγκαλεί έκτακτη σύσκεψη μέ τά πραγματάκια τού μυαλού του,τίς σκέψεις ντε!!
"Λοιπόν τί έχετε νά πείτε τώρα?" ρωτάει,εκείνες χωρίς νά χάσουν λεπτό απαντούν:"όλο έτσι θα είναι? βαρετό.." τό ΠΑΝ-(ΑΠ'ΟΛΑ) νοιώθει ότι αυτά τά πράγματα έχουν καί παλι δίκιο λέει λοιπόν:" Νά είναι μισό διάστημα φώς καί μισό νύχτα" καί έτσι καί έγινε,ήτανε μισό φώς καί μισό νύχτα......ικανοποιημένος μέ τόν εαυτό του πέφτει γιά ύπνο.
Οταν ξυπνάει οί σκέψεις είναι ήδη όρθιες καί έτοιμες γιά καφέ καί δουλειά,"τί έγινε πάλι" ρωτάει τό ΠΑΝ-(ΑΠ'ΟΛΑ) "εε....νά έτσι θά παέι τώρα?" λένε οί σκέψεις "τί θά έλεγες γιά λίγο...νερό ίσως? καί κάτι νά τό ταράζει νά μήν μένει ακίνητο καί βαρετό?"
"Νά γίνει λοιπόν νερό καί μέσα του νά αρχίσει ζωή" λέει τό ΠΑΝ-(ΑΠ'ΟΛΑ) καί προχωρώντας ένα βήμα πιό πέρα βλέπει τό δημιούργημα του "πολύ ωραίο δέν είναι?" ρωτάει,οί σκέψεις βλέποντας τό περιθώριο στήν διάθεση του χωρίς δισταγμό λένε "ναί αλλά καί λίγο πράσινο,όπου δέν έχει νερό, δέν θά έδενε καλύτερα?" χωρίς δεύτερη κουβέντα τό ΠΑΝ-(ΑΠ'ΟΛΑ) φωνάζει μέ τήν στεντόρεια φωνή του "Νά γίνει πράσινο τό ξερό μέρος καί να αρχίσει καί εκεί ζωή".
Μιά αίσθηση τελειότητας κατέκτησε τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) καί τήν έπεσε γιά ύπνο. Όμως ήταν πολύ κουρασμένο καί ό ύπνος του κράτησε αρκετά.Όταν ξύπνησε καί βγήκε στήν άκρη τού μπαλκονιού του τό θέαμα τόν άφησε άφωνο!!! Ποιό? τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) άφωνο...Ηταν τόση η τελειότητα,η αρμονία, η ομορφιά πού σχεδόν γιά μιά στιγμή ξέχασε ότι αυτό τά είχε δημιουργήσει όλα!
Φτιάχνει λοιπόν ένα καφέ ανάβει καί ένα τσιγάρο,γιατί βέβαια καπνιζε τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ)!!!, κάθεται εκεί καί θαυμάζει τό δημιούργημα του...
Γαλάζια νερά, ασημένια ψάρια νά τά σκίζουν κολυμπώντας, καταπράσινα δέντρα, πολύχρωμα πουλιά, μαγικοί ήχοι, απόλυτη γαλήνη, μέ λίγα λόγια ένα ποίημα!!!!
Σιγά σιγά ήρθε τό σκοτάδι τής νύχτας καί οί σκέψεις ξαναγύρισαν σπίτι τους, δηλαδή στό μυαλό τού ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) καί άρχισαν τήν γνωστή κουβεντούλα:
"Τί αξία έχει νά είσαι ΠΑΝ.... άν είσαι μόνος???".....
Τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) αποροφημένο καί χαλαρωμένο από τήν μαγεία πού τόν περιτριγύριζε τούς έδωσε βήμα νά αναπτυχθούν καί παρακάτω,πράγμα πού άν ήταν εκείνη η πρώτη νύχτα ή πηχτή,ή παγωμένη δέν θα τού τό επέτρεπε, "δηλαδή τί προτείνετε?" ρώτησε καί εκεί ακριβώς αρχίσαν όλα.....αυτά τά μοιραία πράγματα,όπως είπαμε καί στήν αρχή, βλέποντας τήν ευκαιρία τήν άρπαξαν.
"Ωραία είναι όλα αλλά χωρίς μυαλό αρχηγέ " τού λένε "πώς περιμένεις από ανόητα όντα νά εκτιμήσουν τόν κόπο σου?" Διάνα!! Τόν πέτυχαν ακριβώς στό μέρος, πού οί πρόγονοι του φύλαγαν μέ τήν πηχτή νύχτα, στό ΕΓΩ, γιατί βέβαια είχε ΕΓΩ τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ)!!!
"Καί πώς νά είναι αυτή η ζωή πού λέτε?", ρώτησε, "Μάα φυσικά πιό μικρή από εσένα αρχηγέ, πιό φθηνή, φθαρτή καί με πιό μικρό μυαλό από τό δικό σου" απάντησαν έν χορώ οί σκέψεις. "Δηλαδή κάτι πού νά είναι πιό έξυπνο από τά άλλα αλλά μέ ημερομηνία λήξης έ??". Βάζει λοιπόν τήν, γνωστή, στεντόρεια φωνή του:
"Νά γίνει ό άνθρωπος!!!" καί ιδού τό ζώον!!! τό δίποδον!! όρθιο να ατενίζει γύρω του.....Τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) έχει μείνει νά τό κοιτάζει πού απομακρύνεται γρήγορα, επιτιθέμενο ήδη σέ κάποιο ζωάκι,αλλά,ήδη,νοιώθει πολύ κουρασμένος γιά νά συνομιλήσει μέ τό δημιούργημα του,να τού πεί πόσο δεύτερο υλικό είναι,νά τού πεί πόσο μικρό είναι σέ σχέση μέ τό όλον τής δημιουργίας, νά τού πεί ότι έχει ημερομηνία λήξης,νά τού πεί ότι τού εμπιστεύεται όλη αυτήν τήν δημιουργία γιά νά ζήσει μέσα της.......
Όμως δέν κάνει τίποτα από όλα αυτά..Καί...ΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) τήν πέφτει γιά ύπνο!!!!
Αυτό φίλες καί φίλοι μου ήταν τό πρώτο καί καθοριστικό λάθος στήν ιστορία τής δημιουργίας, γιατί η λεπτομέρεια,πού κανει τήν διαφορά,είναι πολύ απλά ότι
τό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ) από τότε δέν έχει ξυπνήσει.....Καί τό δίποδο ζώον πού δημιούργησε επικρατεί πάνω στήν δημιουργία.....
Γιά τήν ιστορία δώστε ότι όνομα θέλετε στό ΠΑΝ(ΑΠ'ΟΛΑ)
Βig bang,Θεός,Βούδας,Βραχμαπούτρα,Αλλάχ,Δίας,Γιαχβέ ότι θέλετε...Δυστυχώς δέν θά αλλάξετε τίποτα από τήν καταστροφή πού προκάλεσε καί προκαλεί εκείνο τό πρώτο λάθος.....