..Ο ΜΠΟΜΠΟΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ

..."Ξύπνα αγόρι μου θά αργήσεις γιά τό σχολείο!!" ακούστηκε η φωνή τής μαμάς τού μικρού μας ήρωα, του Μπόμπου.Όμως ο Μπόμπος έβλεπε ένα καταπληκτικό όνειρο, είχε τελείωσει τό σχολείο λέει, ήτανε μεγάλος καί είχε σπουδάσει στά καλύτερα πανεπιστήμια τού κόσμου καί δέν είχε δουλέψει ποτέ του καί είχε πάαρα πολλά λεφτά καί ήταν ανηψιός κάποιου μεγάλου κυρίου, ό οποίος είχε καί ένα κόμμα, άλλοι λέγανε ότι κατέστρεψε τήν χώρα του καί άλλοι ότι ήταν τεράστιος καί εθνάρχης καί τού οποίου τό όνομα είχε πάρει καί αυτός γιατί όπως λένε οί παληοί "..όπου δέν δίνει ό θεός παιδιά δίνει ό διάολος ανήψια", είχε καί έναν άλλο θείο πού έκανε τόν επιχειρηματία καί τόν πολιτικό ταυτόχρονα καί δούλευε στό κόμμα τού άλλου του θείου καί γενικά είχε κάπου νά μοιάσει τό παιδί.....Έτσι ό Μπόμπος είχε μιά ζωή στρωμένη,όπως θά λέγαμε καί εμείς, είχε πρότυπα καί συνταγές νά ακολουθήσει γιά τήν επιτυχία..Είχε παντρευτεί λέει καί μιά κοπέλλα, πολύ καπάτσα, πού από νηπιαγωγός κατάφερε νά γίνει χειρούργος καί νά βρίσκει καί κασκαντέρ γιά εγχειρήσεις, κάνανε καί δύο παιδάκια, καί ζούσε σέ μιά παραλία καί έτρωγε ψαράκια καί έκανε περίπατους καί πότε πότε πολεμούσε γιά τό καλό τής χώρας του φυσικά, όπως όλα έδειχναν, μιά μέρα έγινε καί πρωθυπουργός....Κάπου εκεί τό όνειρο άρχισε νά φεύγει από τήν απλή διάσταση τής ονείρωξης καί άρχισε νά γίνεται υπερπαραγωγή καί ό ήρωας μας λέει φώναξε καί τούς φίλους του, γιατί βλέπετε δέν ήταν μοναχοφαγάς, καί στήθηκε ένα γλέντι τρικούβερτο, τί τούς ολυμπιακούς αγώνες παίξανε, τί τό σπασμένο τηλέφωνο, τί τούς αδιάφθορούς μαχητές εναντίον τών νταβατζήδων, τί τό παίχτης ομολόγων, τι τό δώσε μου ενάμισυ εκατομύριο ευρώ γιά νά σέ κάνω εφοπλιστή, τί τό μέ λένε siemens καί τά κάνω όλα, τί τό σκύψε ευλογημένη, δέν είχε τέλος τό παιγχνίδι, όμως όπως όλα τά καλά τελειώνουν κάποτε, έτσι άρχισαν νά τελειώνουν τά κουλουράκια πού τρώγανε όλοι μαζί καί άρχισε η γκρίνια μέ τά φιλαράκια του.. Πρώτος καί καλύτερος ο μικρός Τούλης, χαϊδευτικό τού Ποταπός, άρχισε νά λέει δεξιά καί αριστερά ότι δέν τόν παίζουν τά άλλα παιδιά, ό μικρός Μανωλάκης, αυτό δέν είναι χαϊδευτικό είναι μικρός από μόνος του, άρχισε νά φωνάζει ότι ό Γιώργος, ή προφυλακτικό τού αλόγου, αυτό καί εάν έιναι χαϊδευτικό, τά έχει κάνει σκατά καί τελειώνουν τά κουλουράκια καί τί θά φάνε τώρα?
Άρχισε νά έρχεται καί μιά παρέα από τήν άλλη γειτονιά μέ κάποιον Γιωργάκη γιά αρχηγό καί νά τόν πειράζει συνεχώς, ότι λέει ,δέν κάνεις γιά αρχηγός καί τέτοια,τό κακό ήταν ότι συμφωνούσαν καί τά άλλα παιδάκια πού δέν έπαιζαν μαζί τους γιατί δέν είχαν λεφτά νά πάρουν κουλουράκια,έπαιρναν βλέπεις μόνο εφτακόσια ευρώ, αλλά καί αυτά τούς τά έπαιρνε ό, καπότα τού αλόγου, Γιώργος γιά νά έχουν νά παίζουν τά φιλαράκια του, έτσι ό Μπόμπος μας άρχισε νά ζορίζεται....Πάνω εκεί λοιπόν μπαίνει στό όνειρο καί ό θείος, αυτός πού είχε τό κόμμα, "τί έγινε βρέ παληκάρι μου?" τού λέει "πώς τά έκανες έτσι σκατά? τίποτα πιά δέν πήρες από τόσα χρόνια μαθήματα?" η επιτίμηση περίσευε στόν, εξοργισμένο, θείο...."μά δέν κατάλαβα τί έγινε βρέ θείε εγώ απλώς έπαιζα μέ τά άλλα παιδάκια...." ψέλισε ό ήρωας μας ... "καί γιά νά έχουμε καλό ρώτημα τί σκοπεύεις νά κάνεις τώρα?" ρώτησε ό θείος. Ή ερώτηση γύριζε γύρω γύρω σάν εξοργισμένη μέλισσα καί έκανε τόν Μπούλη νά θέλει νά εξαφανιστεί...μάζεψε τά κουράγια του , τό σκέφτηκε, καί είπε "τώρα θά δείς θείο" καί αφού μάζεψε όλα τά παιδάκια,τούς φίλους του ε?, φώναξε μέ όλη του τήν δύναμη"...Λοιπόν ακούστε με καλά όποιος θέλει νά μέ αμφισβητήσει στά ίσα καί τολμάει άς μέ ρίξει!! νά δώ μετά πού θά βρείτε κουλουράκια νά τρώτε...." όλα τά φιλαράκια βγάλανε τόν σκασμό γιατί κανείς τους δέν ήθελε νά μείνει νηστικός. Ό Μπόμπος γύρισε στόν θείο καί γεμάτος καμάρι τού είπε «είδες θείο? είδες πώς τούς έχω? σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε!!» ό θείος καλμάρισε λίγο καί έφυγε από τό όνειρο, ό Μπόμπος πήγε γιά κανά ψαράκι, όμως ένα παιδάκι πού δέν τό παίζανε άλλο, ό Θανασάκης, πού βιαζότανε νά ξαναρχίσουν τό παιγνίδι τού φώναξε «Άντε ρέ φίλε τί θά γίνει, θά παίξουμε καί εμείς?» τά παίρνει λοιπόν ό Μπόμπος καί παίρνει φόρα νά τού ρίξει μιά κλωτσιά, αλλά παραπήρε φόρα κάι πλάτς!! πέφτει από τό κρεββάτι! « φτού σου κερατά αστόχησα!!» ούρλιαξε ό μικρός μας ήρωας."Τί λές βρέ παιδάκι μου ξύπνα γιατί θά αργήσεις στό σχολείο" τόν προσγείωσε η φωνή τής μαμάς του....
«Ούφ γλυτώσα..όνειρο ήταν ευτυχώς » μουρμούρισε ό Μπόμπος καί υπάκουα σηκώθηκε νά πάει στό σχολείο του, είχε ακόμα πολύ καιρό ώσπου νά μεγαλώσει καί νά μπεί στά βάσανα...
Σέ αυτή τήν ιστορία μπορεί νά υπάρχουν ομοιότητες μέ τήν πραγματικότητα καί θά μού πείς αναγνώστη μου, ότι, αυτό είναι ένα τέλος, πολύ τυχερό, πού βολεύει κάποιους, δέν μπορώ παρά νά συμφωνήσω μαζί σου, γιατί τήν δική σου τύχη καί τήν δική μου τήν φτιάχνουν κάτι τέτοιοι Μπόμποι πού παίζουν μέ τά φιλαράκια τους καί μάς έχουν χεσμένους.....

...ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΛΑΘΟΣ

..."LE ETATE CES’T MOI" φώναζε κάποιος φανταιζί ντυμένος κυριούλης ονόματι λουδοβίκος
“…Τί λέει ό άνθρωπος?..» είπε το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) όσο περνάει ό καιρός το χάνουν και χειρότερα!! Το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) διαπίστωνε πλέον ότι ό φόβος είχε πλέον εισχωρήσει σε κάθε μόριο του όντος ,αναγκάζοντας το να μαζεύεται σε αγέλες καί νά έχει ανάγκες πολλές και άχρηστες , η ελεεινώτερη όμως όλων αυτή της Αρχής… Αν είναι δυνατόν το δημιούργημα του να έχει ανάγκη Αρχής!!! Καί μάλιστα τέτοιου, αισχίστου, είδους όπως οί πολιτικάντηδες!!!
Ιδιαίτερα θορυβημένο πάει γραμμή στό εργαστήριο του και αρχίζει να ψάχνει την τεράστια βιβλιοθήκη «Πού το έχω?...πού το έχω?» ψιθύριζε ψάχνοντας μανιωδώς ανάμεσα σε εκατομμύρια τόμους σημειώσεων καί βιβλίων «Ααα εδώ είσαι !!» αναφώνησε θριαμβευτικά, καθώς είχε μόλις βρεί αυτό πού έψαχνε, το πέταξε πάνω στο τραπέζι καί πήγε να κάνει καφεδάκι…Ο τίτλος του βιβλίου τά έλεγε όλα….
«ΠΕΙΡΑΜΑ ΑΡ. 2.459.474 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»
Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) λοιπόν εφοδιασμένο με καφέ, τσιγαράκια, διάθεση καί αυτά τά μικρά καί σκοτεινά πραγματάκια,τίς σκέψεις του ντέ κάθεται στο τραπέζι καί αρχίζει την μελέτη…
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
I. Ανατομία του όντος
II. Διάφορα βοηθήματα και σχέδια
III. Προτεινόμενες χρήσεις του προϊόντος
IV. Οδηγίες χρήσεως
V. Πιθανά προβλήματα καί λύσεις
Και αρχίζει την μελέτη…..Προτεινόμενες χρήσεις :
Ανάπτυξη καί εξέλιξη των δυνατοτήτων του εγκεφάλου καί τού σώματος, απάντηση στην πρόκληση τής συμβίωσης μέ όντα διαφορετικού ύψους, χρώματος,γλώσσας, ομοταξίας, κατασκευής,γονιδιακού τύπου, απόλαυση τής ζωής….. ήταν μερικές από τις χρήσεις πού πρότεινε το εγχειρίδιο και πού καμμία δεν έβλεπε να εφαρμόζεται ,σωστά το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) «πού είναι το λάθος???» αυτή ή ερώτηση τό έτρωγε αιώνες τώρα, τί φταίει καί δεν αποκρίνεται το όν στις προδιαγραφές του….
Καί ξανά στο βιβλίο …..Οδηγίες χρήσης:
I. Καρδιά: τρέφεται αποκλειστικά μέ αισθήματα
II. Εγκέφαλος : τρέφεται αποκλειστικά με γνώση καί πληροφορία.
III. Στομάχι: τρέφεται με στερεά, υγρά καί γενικά ότι μπορεί να αφομοιώσει καί να επεξεργαστεί.
IV. Φύλλο: τρέφεται αποκλειστικά μέ έρωτα.
…Μπά.. πάμε κατευθείαν στά Π ιθανά προβλήματα καί λύσεις:
Τι κάνουμε όταν το όν κινείται στον υπερθετικό βαθμό καί χάνει το μέτρο?
Η λύση βρίσκεται στήν απόλυτα ομαλή, ανεπηρέαστη καί ισόροπη συνεργασία του εγκεφάλου με την καρδιά. Η απόλυτη εξισορόπηση των δύο αυτών, κυρίαρχων, οργάνων τού όντος εξασφαλίζει την πλήρη σταθερότητα του συστήματος. ΄Οταν ένα από τά δύο υστερήσει έναντι τού άλλου τότε τό σύστημα καταρρέει καί αναλαμβάνουν δράση όργανα περιφερειακά όπως το στομάχι ή το φύλλο καί τά αποτελέσματα είναι ολέθρια….
«Νά το!!!.. αφού τό λέει καθαρά..» αναρωτήθηκε φωναχτά τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) «πού κολάει ή επικοινωνία?..» Ανοίγει λοιπόν τά σχέδια και αρχίζει νά μελετάει τά εκατομύρια καλώδια πού ενώνουν τον εγκέφαλο μέ τό υπόλοιπο σώμα…
«ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!» η φωνή του αντήχησε στο σύμπαν σάν πυρηνική έκρηξη… «πώς έγινε αυτό???»
Είχε μόλις ανακαλύψει τό τρίτο λάθος……
Ο εγκέφαλος και η καρδιά δεν ενώνονταν μέ κανένα καλώδιο,επικοινωνίας, παρά μόνο μέ δύο σωληνάκια τροφοδοσίας!!! «ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!... πώς έκανα τέτοιο λάθος?» Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο βράζοντας από οργή γιά τό πώς ένα, ασήμαντο, λαθάκι συναρμολόγησης μπορεί νά καταστρέψει ένα τέτοιο κολοσιαίο δημιούργημα αρμονίας….πώς είναι δυνατόν νά έχει αφεθεί πεδίο δράσης σέ ευάλλωτα και εξαρτημένα όργανα όπως τό στομάχι καί τό φύλλο? Τά οποία σέ περιπτώσεις κατάρευσης τού συστήματος παίρνουν τόν έλεγχο τού εγκεφάλου καί τής καρδιάς αναγκάζοντας, τά δύο κυρίαρχα όργανα , νά παίρνουν αποφάσεις τραγικές έως καί μοιραίες γιά τό όν….
Βλέπετε τό στομάχι γιά νά τραφεί εντέλει τόν εγκέφαλο,απειλώντας τον μέ διακοπή της τροφοδοσίας τού αίματος, νά κάνει τά ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!!! …από απλές σφαγές άλλων όντων, αλόγιστη καταστροφή τού ζωτικού του χώρου καί πάρα πολλά άλλα πού φτάνουν έως καί την αλληλοεξόντωση τού είδους προκειμένου νά βρεθούν οί πόροι πού θα τό χορτάσουν…
Τό φύλλο από την άλλη εάν δεν πάρει τόν έρωτα πού χρειάζεται,μετερχόμενο καί αυτό τά μέσα τού στομάχου, επιβάλλει στόν εγκέφαλο αποφάσεις ασυλήπτου ηλιθιότητας, όπως τό άθλιο συναίσθημα τής ζήλειας, όπως την διάλυση δομών, σχέσεων καί πάρα πολλά άλλα πού φτάνουν από τήν παράνοια έως καί τόν φόνο…..
Αυτά εξηγούσαν σέ πολύ μεγάλο βαθμό την δυσλειτουργία τού όντος καί αποτελούσαν πικρή διαπίστωση ακόμα καί γιά τόν ίδιο τόν εφευρέτη….
Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) αποσβολωμένο από τό εύρος τής ζημιάς πού είχε γίνει καί μετά από μια σύσκεψη σέ βαρύ,ομολογουμένως, κλίμα μέ τά μικρά σκοτεινά πραγματάκια αποφασίζει νά αφήσει τά πράγματα νά εξελιχθούν ως έχουν, βέβαια καταγράφοντας τά πάντα, ούτως ώστε, μετά τό τέλος, νά είναι σέ θέση νά αναπαράγει τά πάντα από την αρχή. Μια καινούργια αρχή πού θα είναι όπως ακριβώς ακούγεται ,όμορφη όπως η ανατολή τής νέας μέρας, πού θά κρύβει μέσα της τήν ελπίδα,πώς αυτή τη φορά όλα θα πανε καλά χωρίς λάθη, η ακόμα καί μέ τήν ελπίδα πώς τό όν μέ κάποιο μαγικό τρόπο θά βρεί τό λάθος καί θά σταματήσει τήν παράνοια έστω καί στο παρά πέντε….
Μέ αυτήν τήν ελπίδα θά σέ αφήσουμε αναγνώστη μου καί τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) καί η ταπεινότης τού γράφοντος..
Μέχρι τήν επόμενη φορά λοιπόν ψάξτε μέσα σας γιά τό δικό σας λαθάκι καί διορθώστε το όσο είναι καιρός…….