...ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΛΑΘΟΣ

..."LE ETATE CES’T MOI" φώναζε κάποιος φανταιζί ντυμένος κυριούλης ονόματι λουδοβίκος
“…Τί λέει ό άνθρωπος?..» είπε το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) όσο περνάει ό καιρός το χάνουν και χειρότερα!! Το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) διαπίστωνε πλέον ότι ό φόβος είχε πλέον εισχωρήσει σε κάθε μόριο του όντος ,αναγκάζοντας το να μαζεύεται σε αγέλες καί νά έχει ανάγκες πολλές και άχρηστες , η ελεεινώτερη όμως όλων αυτή της Αρχής… Αν είναι δυνατόν το δημιούργημα του να έχει ανάγκη Αρχής!!! Καί μάλιστα τέτοιου, αισχίστου, είδους όπως οί πολιτικάντηδες!!!
Ιδιαίτερα θορυβημένο πάει γραμμή στό εργαστήριο του και αρχίζει να ψάχνει την τεράστια βιβλιοθήκη «Πού το έχω?...πού το έχω?» ψιθύριζε ψάχνοντας μανιωδώς ανάμεσα σε εκατομμύρια τόμους σημειώσεων καί βιβλίων «Ααα εδώ είσαι !!» αναφώνησε θριαμβευτικά, καθώς είχε μόλις βρεί αυτό πού έψαχνε, το πέταξε πάνω στο τραπέζι καί πήγε να κάνει καφεδάκι…Ο τίτλος του βιβλίου τά έλεγε όλα….
«ΠΕΙΡΑΜΑ ΑΡ. 2.459.474 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»
Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) λοιπόν εφοδιασμένο με καφέ, τσιγαράκια, διάθεση καί αυτά τά μικρά καί σκοτεινά πραγματάκια,τίς σκέψεις του ντέ κάθεται στο τραπέζι καί αρχίζει την μελέτη…
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
I. Ανατομία του όντος
II. Διάφορα βοηθήματα και σχέδια
III. Προτεινόμενες χρήσεις του προϊόντος
IV. Οδηγίες χρήσεως
V. Πιθανά προβλήματα καί λύσεις
Και αρχίζει την μελέτη…..Προτεινόμενες χρήσεις :
Ανάπτυξη καί εξέλιξη των δυνατοτήτων του εγκεφάλου καί τού σώματος, απάντηση στην πρόκληση τής συμβίωσης μέ όντα διαφορετικού ύψους, χρώματος,γλώσσας, ομοταξίας, κατασκευής,γονιδιακού τύπου, απόλαυση τής ζωής….. ήταν μερικές από τις χρήσεις πού πρότεινε το εγχειρίδιο και πού καμμία δεν έβλεπε να εφαρμόζεται ,σωστά το ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) «πού είναι το λάθος???» αυτή ή ερώτηση τό έτρωγε αιώνες τώρα, τί φταίει καί δεν αποκρίνεται το όν στις προδιαγραφές του….
Καί ξανά στο βιβλίο …..Οδηγίες χρήσης:
I. Καρδιά: τρέφεται αποκλειστικά μέ αισθήματα
II. Εγκέφαλος : τρέφεται αποκλειστικά με γνώση καί πληροφορία.
III. Στομάχι: τρέφεται με στερεά, υγρά καί γενικά ότι μπορεί να αφομοιώσει καί να επεξεργαστεί.
IV. Φύλλο: τρέφεται αποκλειστικά μέ έρωτα.
…Μπά.. πάμε κατευθείαν στά Π ιθανά προβλήματα καί λύσεις:
Τι κάνουμε όταν το όν κινείται στον υπερθετικό βαθμό καί χάνει το μέτρο?
Η λύση βρίσκεται στήν απόλυτα ομαλή, ανεπηρέαστη καί ισόροπη συνεργασία του εγκεφάλου με την καρδιά. Η απόλυτη εξισορόπηση των δύο αυτών, κυρίαρχων, οργάνων τού όντος εξασφαλίζει την πλήρη σταθερότητα του συστήματος. ΄Οταν ένα από τά δύο υστερήσει έναντι τού άλλου τότε τό σύστημα καταρρέει καί αναλαμβάνουν δράση όργανα περιφερειακά όπως το στομάχι ή το φύλλο καί τά αποτελέσματα είναι ολέθρια….
«Νά το!!!.. αφού τό λέει καθαρά..» αναρωτήθηκε φωναχτά τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) «πού κολάει ή επικοινωνία?..» Ανοίγει λοιπόν τά σχέδια και αρχίζει νά μελετάει τά εκατομύρια καλώδια πού ενώνουν τον εγκέφαλο μέ τό υπόλοιπο σώμα…
«ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!» η φωνή του αντήχησε στο σύμπαν σάν πυρηνική έκρηξη… «πώς έγινε αυτό???»
Είχε μόλις ανακαλύψει τό τρίτο λάθος……
Ο εγκέφαλος και η καρδιά δεν ενώνονταν μέ κανένα καλώδιο,επικοινωνίας, παρά μόνο μέ δύο σωληνάκια τροφοδοσίας!!! «ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!... πώς έκανα τέτοιο λάθος?» Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο βράζοντας από οργή γιά τό πώς ένα, ασήμαντο, λαθάκι συναρμολόγησης μπορεί νά καταστρέψει ένα τέτοιο κολοσιαίο δημιούργημα αρμονίας….πώς είναι δυνατόν νά έχει αφεθεί πεδίο δράσης σέ ευάλλωτα και εξαρτημένα όργανα όπως τό στομάχι καί τό φύλλο? Τά οποία σέ περιπτώσεις κατάρευσης τού συστήματος παίρνουν τόν έλεγχο τού εγκεφάλου καί τής καρδιάς αναγκάζοντας, τά δύο κυρίαρχα όργανα , νά παίρνουν αποφάσεις τραγικές έως καί μοιραίες γιά τό όν….
Βλέπετε τό στομάχι γιά νά τραφεί εντέλει τόν εγκέφαλο,απειλώντας τον μέ διακοπή της τροφοδοσίας τού αίματος, νά κάνει τά ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!!! …από απλές σφαγές άλλων όντων, αλόγιστη καταστροφή τού ζωτικού του χώρου καί πάρα πολλά άλλα πού φτάνουν έως καί την αλληλοεξόντωση τού είδους προκειμένου νά βρεθούν οί πόροι πού θα τό χορτάσουν…
Τό φύλλο από την άλλη εάν δεν πάρει τόν έρωτα πού χρειάζεται,μετερχόμενο καί αυτό τά μέσα τού στομάχου, επιβάλλει στόν εγκέφαλο αποφάσεις ασυλήπτου ηλιθιότητας, όπως τό άθλιο συναίσθημα τής ζήλειας, όπως την διάλυση δομών, σχέσεων καί πάρα πολλά άλλα πού φτάνουν από τήν παράνοια έως καί τόν φόνο…..
Αυτά εξηγούσαν σέ πολύ μεγάλο βαθμό την δυσλειτουργία τού όντος καί αποτελούσαν πικρή διαπίστωση ακόμα καί γιά τόν ίδιο τόν εφευρέτη….
Τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) αποσβολωμένο από τό εύρος τής ζημιάς πού είχε γίνει καί μετά από μια σύσκεψη σέ βαρύ,ομολογουμένως, κλίμα μέ τά μικρά σκοτεινά πραγματάκια αποφασίζει νά αφήσει τά πράγματα νά εξελιχθούν ως έχουν, βέβαια καταγράφοντας τά πάντα, ούτως ώστε, μετά τό τέλος, νά είναι σέ θέση νά αναπαράγει τά πάντα από την αρχή. Μια καινούργια αρχή πού θα είναι όπως ακριβώς ακούγεται ,όμορφη όπως η ανατολή τής νέας μέρας, πού θά κρύβει μέσα της τήν ελπίδα,πώς αυτή τη φορά όλα θα πανε καλά χωρίς λάθη, η ακόμα καί μέ τήν ελπίδα πώς τό όν μέ κάποιο μαγικό τρόπο θά βρεί τό λάθος καί θά σταματήσει τήν παράνοια έστω καί στο παρά πέντε….
Μέ αυτήν τήν ελπίδα θά σέ αφήσουμε αναγνώστη μου καί τό ΠΑΝ(ΑΠ’ΟΛΑ) καί η ταπεινότης τού γράφοντος..
Μέχρι τήν επόμενη φορά λοιπόν ψάξτε μέσα σας γιά τό δικό σας λαθάκι καί διορθώστε το όσο είναι καιρός…….