..Ο ΜΠΟΜΠΟΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ

..."Ξύπνα αγόρι μου θά αργήσεις γιά τό σχολείο!!" ακούστηκε η φωνή τής μαμάς τού μικρού μας ήρωα, του Μπόμπου.Όμως ο Μπόμπος έβλεπε ένα καταπληκτικό όνειρο, είχε τελείωσει τό σχολείο λέει, ήτανε μεγάλος καί είχε σπουδάσει στά καλύτερα πανεπιστήμια τού κόσμου καί δέν είχε δουλέψει ποτέ του καί είχε πάαρα πολλά λεφτά καί ήταν ανηψιός κάποιου μεγάλου κυρίου, ό οποίος είχε καί ένα κόμμα, άλλοι λέγανε ότι κατέστρεψε τήν χώρα του καί άλλοι ότι ήταν τεράστιος καί εθνάρχης καί τού οποίου τό όνομα είχε πάρει καί αυτός γιατί όπως λένε οί παληοί "..όπου δέν δίνει ό θεός παιδιά δίνει ό διάολος ανήψια", είχε καί έναν άλλο θείο πού έκανε τόν επιχειρηματία καί τόν πολιτικό ταυτόχρονα καί δούλευε στό κόμμα τού άλλου του θείου καί γενικά είχε κάπου νά μοιάσει τό παιδί.....Έτσι ό Μπόμπος είχε μιά ζωή στρωμένη,όπως θά λέγαμε καί εμείς, είχε πρότυπα καί συνταγές νά ακολουθήσει γιά τήν επιτυχία..Είχε παντρευτεί λέει καί μιά κοπέλλα, πολύ καπάτσα, πού από νηπιαγωγός κατάφερε νά γίνει χειρούργος καί νά βρίσκει καί κασκαντέρ γιά εγχειρήσεις, κάνανε καί δύο παιδάκια, καί ζούσε σέ μιά παραλία καί έτρωγε ψαράκια καί έκανε περίπατους καί πότε πότε πολεμούσε γιά τό καλό τής χώρας του φυσικά, όπως όλα έδειχναν, μιά μέρα έγινε καί πρωθυπουργός....Κάπου εκεί τό όνειρο άρχισε νά φεύγει από τήν απλή διάσταση τής ονείρωξης καί άρχισε νά γίνεται υπερπαραγωγή καί ό ήρωας μας λέει φώναξε καί τούς φίλους του, γιατί βλέπετε δέν ήταν μοναχοφαγάς, καί στήθηκε ένα γλέντι τρικούβερτο, τί τούς ολυμπιακούς αγώνες παίξανε, τί τό σπασμένο τηλέφωνο, τί τούς αδιάφθορούς μαχητές εναντίον τών νταβατζήδων, τί τό παίχτης ομολόγων, τι τό δώσε μου ενάμισυ εκατομύριο ευρώ γιά νά σέ κάνω εφοπλιστή, τί τό μέ λένε siemens καί τά κάνω όλα, τί τό σκύψε ευλογημένη, δέν είχε τέλος τό παιγχνίδι, όμως όπως όλα τά καλά τελειώνουν κάποτε, έτσι άρχισαν νά τελειώνουν τά κουλουράκια πού τρώγανε όλοι μαζί καί άρχισε η γκρίνια μέ τά φιλαράκια του.. Πρώτος καί καλύτερος ο μικρός Τούλης, χαϊδευτικό τού Ποταπός, άρχισε νά λέει δεξιά καί αριστερά ότι δέν τόν παίζουν τά άλλα παιδιά, ό μικρός Μανωλάκης, αυτό δέν είναι χαϊδευτικό είναι μικρός από μόνος του, άρχισε νά φωνάζει ότι ό Γιώργος, ή προφυλακτικό τού αλόγου, αυτό καί εάν έιναι χαϊδευτικό, τά έχει κάνει σκατά καί τελειώνουν τά κουλουράκια καί τί θά φάνε τώρα?
Άρχισε νά έρχεται καί μιά παρέα από τήν άλλη γειτονιά μέ κάποιον Γιωργάκη γιά αρχηγό καί νά τόν πειράζει συνεχώς, ότι λέει ,δέν κάνεις γιά αρχηγός καί τέτοια,τό κακό ήταν ότι συμφωνούσαν καί τά άλλα παιδάκια πού δέν έπαιζαν μαζί τους γιατί δέν είχαν λεφτά νά πάρουν κουλουράκια,έπαιρναν βλέπεις μόνο εφτακόσια ευρώ, αλλά καί αυτά τούς τά έπαιρνε ό, καπότα τού αλόγου, Γιώργος γιά νά έχουν νά παίζουν τά φιλαράκια του, έτσι ό Μπόμπος μας άρχισε νά ζορίζεται....Πάνω εκεί λοιπόν μπαίνει στό όνειρο καί ό θείος, αυτός πού είχε τό κόμμα, "τί έγινε βρέ παληκάρι μου?" τού λέει "πώς τά έκανες έτσι σκατά? τίποτα πιά δέν πήρες από τόσα χρόνια μαθήματα?" η επιτίμηση περίσευε στόν, εξοργισμένο, θείο...."μά δέν κατάλαβα τί έγινε βρέ θείε εγώ απλώς έπαιζα μέ τά άλλα παιδάκια...." ψέλισε ό ήρωας μας ... "καί γιά νά έχουμε καλό ρώτημα τί σκοπεύεις νά κάνεις τώρα?" ρώτησε ό θείος. Ή ερώτηση γύριζε γύρω γύρω σάν εξοργισμένη μέλισσα καί έκανε τόν Μπούλη νά θέλει νά εξαφανιστεί...μάζεψε τά κουράγια του , τό σκέφτηκε, καί είπε "τώρα θά δείς θείο" καί αφού μάζεψε όλα τά παιδάκια,τούς φίλους του ε?, φώναξε μέ όλη του τήν δύναμη"...Λοιπόν ακούστε με καλά όποιος θέλει νά μέ αμφισβητήσει στά ίσα καί τολμάει άς μέ ρίξει!! νά δώ μετά πού θά βρείτε κουλουράκια νά τρώτε...." όλα τά φιλαράκια βγάλανε τόν σκασμό γιατί κανείς τους δέν ήθελε νά μείνει νηστικός. Ό Μπόμπος γύρισε στόν θείο καί γεμάτος καμάρι τού είπε «είδες θείο? είδες πώς τούς έχω? σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε!!» ό θείος καλμάρισε λίγο καί έφυγε από τό όνειρο, ό Μπόμπος πήγε γιά κανά ψαράκι, όμως ένα παιδάκι πού δέν τό παίζανε άλλο, ό Θανασάκης, πού βιαζότανε νά ξαναρχίσουν τό παιγνίδι τού φώναξε «Άντε ρέ φίλε τί θά γίνει, θά παίξουμε καί εμείς?» τά παίρνει λοιπόν ό Μπόμπος καί παίρνει φόρα νά τού ρίξει μιά κλωτσιά, αλλά παραπήρε φόρα κάι πλάτς!! πέφτει από τό κρεββάτι! « φτού σου κερατά αστόχησα!!» ούρλιαξε ό μικρός μας ήρωας."Τί λές βρέ παιδάκι μου ξύπνα γιατί θά αργήσεις στό σχολείο" τόν προσγείωσε η φωνή τής μαμάς του....
«Ούφ γλυτώσα..όνειρο ήταν ευτυχώς » μουρμούρισε ό Μπόμπος καί υπάκουα σηκώθηκε νά πάει στό σχολείο του, είχε ακόμα πολύ καιρό ώσπου νά μεγαλώσει καί νά μπεί στά βάσανα...
Σέ αυτή τήν ιστορία μπορεί νά υπάρχουν ομοιότητες μέ τήν πραγματικότητα καί θά μού πείς αναγνώστη μου, ότι, αυτό είναι ένα τέλος, πολύ τυχερό, πού βολεύει κάποιους, δέν μπορώ παρά νά συμφωνήσω μαζί σου, γιατί τήν δική σου τύχη καί τήν δική μου τήν φτιάχνουν κάτι τέτοιοι Μπόμποι πού παίζουν μέ τά φιλαράκια τους καί μάς έχουν χεσμένους.....