...ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΠΛΑ

Πρέπει νά ήταν, άν θυμάμαι καλά, Ιούνιος τού 1980 στόν σταθμό διανομής τής μπύρας "Henninger" τό αφεντικό εκτός από τούς παπάδες καί τήν εθνική τράπεζα , τί πρωτότυπο ε?, ήταν κάποιος κυριούλης ονόματι δαυϊδ.
Μέ πλησιάζει ό Αρίστος, ό πόντιος, στό τέλος τής βάρδιας καί μού λέει : "...Γιάννο δέν πάει άλλο μαζευτήκαμε 5-6 άτομα καί σκεφτόμαστε νά κάνουμε σωματείο είσαι μέσα?" Ή απάντηση μου φυσικά ήταν έτοιμη από καιρό
"Τό ρωτάς ρέ Αρίστο? μάς πηδάνε καί δέν κάνουμε τίποτα μέσα γιά μέσα!!".
Αφού μαζευτήκαμε δεκαπέντε άτομα, ήταν τό όριο γιά νά πάρει τό σωματείο σφραγίδα, αφού κάναμε καί εκλογές καί βγήκα πρόεδρος καί αφού τό ανακοινώσαμε καί στήν εργοδοσία δώσαμε έναν κατάλογο μέ αιτήματα, εκ τών οποίων ικανοποιήθηκαν ελάχιστα, καί αυτά μέ τά χίλια ζόρια καί κανά δυό απεργιακές κινητοποιήσεις. Τότε ή εταιρεία ανακάλυψε, ξαφνικά, ότι πλεονάζει προσωπικό καί προτίθεται νά προχωρήσει σέ κάποιες περικοπές, οί οποίες φυσικά ήταν οί δεκαπέντε πρώτες υπογραφές, τί πρωτότυπο έ?.
Ξεκινήσαμε λοιπόν νά κάνουμε χρήση τού μόνου όπλου πού έχει ό εργάτης, τής απεργίας, μέ μοναδικό αίτημα νά ανακληθούν οί απολύσεις. Μαζευτήκαμε όλοι οί εργάτες καί οί οδηγοί καμμιά εκατονπενηνταριά άτομα καί αφού περάσαμε όλες τίς παιδικές αρρώστειες τού συνδικαλιστικού κινήματος, από γκρίνια γιά τά "μεροκάματα" πού, δέν αντέχουν νά, χάνουν μερικοί, η οποία αντιμετωπίστηκε μέ τό ταμείο τού σωματείου, προχωρήσαμε στήν "πείνα" τών παιδιών κάποιων άλλων, πού τήν αντιμετώπισε ό δικός μου μισθός καί κάποιων άλλων, άς τούς πούμε ιδεαλιστές, πιστούς στήν δύναμη τού όπλου μας τής αλληλεγγύης. Όμως ό κυριούλης πού άκουγε στό όνομα δαυϊδ κατείχε τό αντίμετρο στό δικό μας όπλο, κατείχε τόν τρόπο νά ξεστρατίσει μερικά σκάγια από τόν στόχο, έτσι αυτά πού φτάσανε στόν στόχο νά είναι μόνο "πέντε" μικρά κομματάκια μολύβι πού ούτε τόν γρατσούνισαν. Βλέπετε ακόμα καί τούς απολυμένους τούς δελέασε μέ τήν 5πλάσια αποζημίωση, τώρα τήν λένε εθελουσία έξοδο. Έτσι απομείναμε ό Αρίστος εγώ καί τρείς άλλοι νά ονειρευόμαστε ότι κάποτε ό άνθρωπος πού τυγχάνει θύμα εκμετάλευσης θά καταλάβει ότι τό μόνο όπλο του είναι η αλληλεγγύη στόν διπλανό του όταν εκείνος τήν έχει, πραγματικά, ανάγκη καί όχι όταν αυτή είναι ανέξοδη φιλολογία. Μόνη άμυνα είναι ή ενασχόληση μέ τήν κοινή μοίρα τών ανθρώπων καί όχι ή αποχή καί ό φιλοτομαρισμός, πού οί κάθε λογής δαυϊδ έχουν ανάγει σέ υπέρτατες αξίες μιάς νεολαίας πού σπαταλιέται ανάξια σέ ανούσια, κατευθυνόμενα ξεσπάσματα καί αποχές, κάθε είδους....
Από τότε νοιώθω ότι έχουν περάσει χίλια χρόνια καί, πάνω πού νόμιζα ότι, ή σκόνη καί η σκουριά τών, κάθε λογής, δαυϊδέων έχει κατακάτσει πάνω στά όπλα τών εργατών καί τά έχει καταδικάσει σέ αχρηστία....Νά! Μιά είδηση, γιά κάποιους σημερινούς εργάτες πού έπαθαν ότι εμείς τότε, μόνο πού αυτοί λές καί ξεπήδησαν μέσα από τά όνειρα τού Αρίστου καί τά δικά μου, κάτι σημερινοί εργάτες μέ ένα σύνθημα μαγικό, ένα σύνθημα σφαίρα ασημένια πού σκοτώνει κάθε σκοτεινό πλάσμα τού κόσμου τών δαυϊδ, ένα σύνθημα πού δίνει ελπίδα ότι δέν χάνεται τίποτα στόν χρόνο, απλά ξεπέφτει καί ξαναβρίσκεται, σέ χέρια πιό καλών ανθρώπων...
«ή όλοι στη δουλειά ή όλοι στον αγώνα»... Μέ αυτό σύνθημα καί τόν αγώνα τους νίκησαν τόν άτρωτο δαυϊδ γιατί βλέπετε, τό'χε η μοίρα, εργοδότης καί παλι νά είναι ό ίδιος άνθρωπος, μόνο πού αυτή τήν φορά είχε τόν "Παπουτσάνη". Τόν νίκησαν μέ κάθε τρόπο πού μπορεί καί πρέπει νά νικιέται αυτή ή μάστιγα τής εκμετάλευσης.
Τόν νίκησαν πρακτικά γιατί πήρε πίσω όλες τίς απολύσεις, τόν νίκησαν τυπικά γιατί μειώθηκε τό ανάστημα του γιά όποιες επόμενες επιθέσεις εναντίον τους καί τέλος τόν νίκησαν ηθικά γιατί πιά έγινε παράδειγμα, πώς τό δίκιο δέν είναι πάντα μέ τόν ισχυρό, αλλά μπορεί νά αποδίδεται καί μέ τόν αλληλέγγυο αγώνα τών αδυνάτων!!
Μικρή λεπτομέρεια, τό μόνο μέσον πού παρακολούθησε τόν αγώνα τους, τούς έδωσε βήμα καί τούς συμπαραστάθηκε ενεργά, ήταν αυτή η κατάπτυστη εφημερίδα, όργανο, τού συγκροτήματος πού δέν πληρώνει τόύς εργαζομένους του καί πού πουλάει μετοχές τού γερμανού καί κολυμπάει στήν χλιδή, μιλάει δέ μιά γλώσσα ξύλινη από τά πολύ παλιά, πού όμως λέει μόνο αλήθειες, τί πρωτότυπο ε?