...ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

Ἀγαπητέ ἀναγνώστη μου, οἵ καιροί ὄσο πᾶνε καί δυσκολεύουν. Οἵ διάφοροι ἐπίδοξοι ποδηγέτες τῆς σκέψης ἐπιχειροῦν νά ἐμποδίσουν τήν ἐλευθερίαν τῆς ἐκφράσεως διά τοῦ διαδικτύου. Ἔτσι ἐάν προσέξατε ὅ πάροχος τοῦ παρόντος ἠμερολογίου ἀλλαξε τήν κατάληξιν του ἀπό .com  εἴς .gr . Αὐτό σημαίνει πῶς ὅτι γράφεται ἐδῶ δυνητικῶς εἶναι προσβάσιμον ἀπό τήν ἑλληνικήν δικαιοσύνην, μεγάλη στιγμή τοῦ παγκοσμίου χιούμορ, κατά τό δοκοῦν, ὄρα παστίτσιος κ.λ.π. Ἐπειδή λοιπόν δέν τρέφωμεν καί τά καλύτερα αίσθήματα ἔναντι αὐτῆς τῆς ἱστορίας μετοικήσαμε εἴς τήν πλατφόρμαν "wordpress" οἴτις ἀκόμη παρέχει τήν παγκόσμιον ἀσφάλειαν τοῦ .com. Ὄσοι πιστοί προσέλθετε ἥ πλήρης νέα διεύθυνσις εἶναι: www.paramythoypolh.wordpress.com  
Σᾶς περιμένω λοιπόν ἐκεῖ διά νά συνεχίσουμε τήν διαδρομή ποῦ ξεκινήσαμε ἀπό ἐδῶ.

...ΠΑΡΑΜΥΘΑ

Λοιπόν ἄκου πῶς παίζεται αὐτό τό παιγνίδι. Ἐγώ, ἐπειδή εἶμαι φίλος σου καί ἔχεις ἀνάγκη ποῦ ἐγώ σου δημιούργησα, κάνω πῶς σοῦ δίνω 110 δις, μαζί μέ αὐτά ποῦ, ἤδη, μοῦ χρωστᾶς κάνουν 180 δις ἀλλά γιά νά τό κάνουμε ἐνδιαφέρον θά ποῦμε πῶς εἶναι 350 δις καί μοῦ χρωστᾶς γιά πάντα. Τά πάντα!
Ἐπειδή ἥ χαρά κράτησε λίγο σοῦ χαρίζω 125 δις, ἀπό τά δικά σου, ἀλλά ἐσύ, παρά τό χάρισμα, πάλι μοῦ χρωστᾶς 130 δις, παιγνίδι νά γίνεται, τώρα μοῦ χρωστᾶς τά πάντα καί τά πάντα τῶν παιδιῶν σου! Ξανά! Μαζί μέ ὅτι σοῦ ἔταξα σοῦ ἐπιστρέφω καί 44 δις ἀπό αὐτά ποῦ κέρδισαν ἄλλοι στοιχηματίζοντας στήν ἀνάγκη σου ἀλλά καί πάλι ἐσύ θά μοῦ χρωστᾶς, ἐπιπλέον, 75 δις καί τά πάντα, τά πάντα τῶν παιδιῶν σου καί τά πάντα τῶν ἐγγονιῶν σου!
Δέν εἶναι τέλειο;;
Παράλληλα, ἔτσι γιά νά ἔχῃ  ἕνα ἐνδιαφέρον τό παιγνίδι σέ ξεβρακώνω, σέ βάζω νά γονατίσῃς μέ τό κεφάλι σκυφτό, σέ δέρνω, σοῦ παίρνω τά τιμαλφῆ, σοῦ παίρνω τό φαῒ, σοῦ ἀπαγορεύω νά ζητήσῃς βοήθεια ἀπό ἀλλοῦ, σοῦ κρατάω τόν μισθό, σέ τρομοκρατῶ πῶς ἄν δέν παίξῃς σέ περιμένει ἥ φρίκη ἥ ἴδια καί γενικά φροντίζω νά μήν εἶσαι σέ θέση νά σηκωθῇς ξανά ἀπό αὐτήν τήν θέση. Ἐπειδή ὄμως ἐσύ συνέχεια εἶσαι μεῖον καί γιά νά ἀντέξῃς νά ὐπομένῃς ὅλες αὐτές τίς μαλακίες, βάζω καί κανά δυό στήν ἴδια θέση μέ σένα καί σᾶς τάζω πῶς σέ εἴκοσι χρονάκια θά μοῦ χρωστᾶτε κάτι λιγώτερο ἀπό ὅτι μοῦ χρώσταγατε πρίν ἀπό δύο χρόνια! 
Τί δέν καταλαβαίνεις; Ἔ; Τί δέν καταλαβαίνεις;
Ἔλα πές τήν ἀλήθεια! Μπορεῖ νά μήν καταλαβαίνῃς τί γίνεται, μπορεῖ νά μήν ἤθελες νά παίξῃς, ἀλλά σιγά σιγά ἄρχιζεις νά τό συνηθίζῃς καί κατά βάθος τό γουστάρεις! Ἔ; 
Τά λέμε στήν ἐπόμενη δόση! Πρεζάκι ;)

Μᾶς ἔκανες τήν καρδιά ΜΠΟΣΤ-άνι

Ἕνα κράτος ταξιδεύον μέ ὀλάνθιστον καιρόν 
αἰφνιδίως ἐξωκείλλει ἀνοικτά τῶν ἀγορῶν.

Κι' εἵς λαός καί μία χῶρα ὠραιώτατα παιδιά
φθάνουν κολυμπών γενναίως εἴς τοκογλύφου αμμουδιά.

Ζῶντες βίον στερημένον καί ὅ λαός μά καί ἥ χῶρα
κοίταζαν καί κάπου κάπου ἐάν πέρασεν ἥ μπόρα.

Ἀλλά φθάσαντος χειμῶνος κι ἐπιμένοντος ἥ μπόρα
ἀπεβίωσ' ὅ λαούλης καί ἀπέθανεν ἥ χῶρα.

Ἀργότερα ἀργότερα ἠρθάν δυό τοκογλύφων κότερα
ἠλθε καί ἕνα καράβι διά νά δῇ τί ἀπομένει καί ὤς λάφυρα νά πάρῃ.

Κατηραμένη νῆσος, νῆσος τῶν ἀγορῶν,
ποῦ καταστρέφεις χώρας καί θάπτεις τῶν λαῶν.

Νά πέσῃ τιμωρία ἀπό τόν οὐρανόν
νά λείψεις απ' τῶν συστημάτων καί τῶν οἰκονομικῶν.

...ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΙΑ

Ὄταν τό 1791 αὐτό τό θεῖο πλάσμα ποῦ ἄκουγε εἴς τό ὄνομα Wolfgang Amadeus Mozart 
συνέθετε τόν "Μαγικό Αὐλό" ἐπιθυμοῦσε νά καταδείξῃ τήν δύναμιν τῆς μουσικῆς ἐπί τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὅταν τό 1829 ὅ κυριος Cyrill Demian ἐφεύρισκε τό ὄργανο ποῦ άκούει εἴς τό ὄνομα ἀκορντεόν ἥ μόνη χρήσις ποῦ ἐδύνατο νά σκεφθῇ ἧτο ἥ παραγωγή μουσικῆς μέσω τοῦ ἀέρος. Καί οἵ δύο ἀδυνατοῦσαν νά φαντασθοῦν πῶς κάποιος Κύριος, ὀνόματι, Θανάσης Σούλιος, μετά ἀπό σχεδόν δύο αἰῶνες, θά ἔδινε ἕνα ἔξ ὀλοκλήρου νέο νόημα εἴς τήν μουσικήν καί εἴς αὐτό τό ὄργανο.  Ὅ Κύριος Θανάσης μέ ἔνα ἀκορντεόν, τό ὀποῖο εἴς τά χέρια του ἐγίνετο μαγικό ὄπως ὅ αὐλός καί οἵ καμπάνες τοῦ ἔργου, τοῦ Amadeus, μαγεύε καί καθήλωνε τοῦς πάντες εἴς τό ἄκουσμα του. Ὅ Κύριος Θανάσης ἄφησε πίσω του ἕνα τεράστιο κενό καί ἕνα πολύ πλούσιο ἕργο, δυστυχῶς προφορικό, μετέφρασε ὅλα τά τραγούδια ποῦ μιλοῦσαν γιά τόν λαϊκό καϋμό, τόν πόνο, τήν φτώχεια, τήν ἀγωνία γιά τό αὔριο, τήν ἀγάπη καί τό κέφι σέ μία γλώσσα παγκόσμια ποῦ καταλαβαίνουν ὅλοι ἐγγράμματοι καί ἀγράμματοι, στήν γλῶσσα τῆς καρδιάς, γιά τοῦς τυχεροῦς ποῦ τόν ἔζησαν καί τόν ἄκουσαν. Ἥ τύχη μέ εὐλόγησε μέ τήν γνωριμία αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ὄμως, δυστυχῶς, γιά πολύ λίγο. Ἴσα ἴσα ποῦ πρόλαβα νά τόν λέω Νάσο καί νά μέ λέει Γιάννο...
Τώρα ποῦ ἔφυγες ρέ Νάσο μπορῶ νά σοῦ μιλήσω ἀνοικτά. 
Αὐτοί ποῦ τοῦς πέφτανε τά μαλλιά εἴχανε καρκίνο καί κάνανε χημειοθεραπεῖες, κακιές λέξεις ποῦ ποτέ δέν ξεστόμισες...
Ναί ρέ φίλε θά ἤσουν καί ἐσύ ἕνας ἀπό αὐτους ποῦ τοῦς πέφτουν τά μαλλιά, ἀλλά δέν σέ ἀφήσαμε νά ζήσῃς αὐτήν τήν φρίκη καί νά φύγῃς σέ τρεῖς μῆνες.
Ἐλπίζω νά κάναμε καλά καί νά πέρασες ὄμορφα αὐτά τά δύο χρόνια.
Ἐλπίζω νά σοῦ τό κρύψαμε καλά καί νά ἔφυγες γιά αὐτό τό, στερνό, ταξίδι ἤσυχος καί ἀνέμελος ὄπως ἤσουν πάντα.
Ἐλπίζω νά μή μας κρατᾶς κακία γιά τό ψέμα.
Ἐλπίζω ἐκεῖ ποῦ εἷσαι νά ἔχει καλύτερους ἀνθρώπους ἀπό ἐμᾶς καί νά λέτε μόνο αλήθειες.
Ἐλπίζω νά ἔχει καί ταβερνάκια καί σουμίτσα καί τσιγαράκια ποῦ τόσο σοῦ λείψανε.
Ἐλπίζω ἐκεῖ νά μήν σοῦ λέιπῃ τίποτα πιά.
Ἐλπίζω νά ἔρχεσαι ποῦ καί ποῦ στό ὄνειρο μου καί νά μοῦ ἀρχίζῃς κανά ρεφραινάκι καί νά τό πᾶμε παρέα ὤς τό τέλος.
Ὅλα αὐτά ἤθελα νά σοῦ τά πῶ ζωντανά, τε-τα-κέ, ὄπως ἔλεγες, βλέπεις ὄμως οἵ προτεραιότητες αὐτοῦ τοῦ μίζερου καί ἀπόντος θεοῦ δέν ἐστιάζουν οὔτε συμπίπτουν ποτέ στήν ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου... Ἤθελα νά σοῦ τά πῶ καί στήν ἐκκλησία ὄπως ἤσουνα ἔτσι γαλήνιος μέ τό κουστουμάκι σου, ἀλλά πνιγόμουνα ἀπό τό παράπονο ρέ φίλε... 
Συγχώρα με ἄμα σέ ἔπρηξα θά σέ ἀφήσω μέ μιά ὐπόσχεση, ποῦ θά κρατήσω γιά πάντα, θά εἷσαι ζωντανός μέσα στό μυαλό μου καί θά σέ ἀκούω στά δύσκολα νά μοῦ λές 
"...Ἄκου τί θά βάλω τώρα Γιάννο" εἷμαι σίγουρος ὅτι θά "βάζῃς" πάντα τό σωστό κομμάτι...
Στό καλό ρέ Νάσο....